Orhan Pamuk'un ilk romanı. Ona edebiyat dünyasının kapılarını açan, Nobel'e giden yolda birinci basamağa doğru atılan ilk adım. Postmodern denilemez,, klasik değil ikisi arasında bir yerde.
şahsi görüşlerime gelecek olursak, anlatım akıcı, Sıkıcı uzun tasvirler yok, diyaloglar keyifli.
Kitap bir dönem romanı. Burada cesaretinden ötürü yazarı kutlamak lazım. Bir insan henüz 27 yaşındaysa ve kitap ilk kitabıysa böyle zor bir konuyla başlaması büyük cesaret ve özgüven ister. Üç kuşağın anlatımı, hayat anlayışları, beklentileri, evlilikleri, değişen Türkiye, değişen aile yapıları, ucundan kıyısından siyaset ve gündeme dair kısa bilgiler var.
Kitapta meraklanıp ''Ne olacak bu işin sonu?'' diyebileceğiniz bir konu olmamasına rağmen kendini okutmayı başarıyor ve bu da bazı okur eleştirilerinin tersine benim taktir ettiğim bir nokta.
Her karakterin iç dünyasın ayrı ayrı girilmeli miydi buna karar verecek ya da bunu eleştirecek seviyede olduğumu düşünmüyorum, bu daha çok edebiyat eleştirmenlerinin yazması gereken bir durum.
Kitabın benim kanaatimce tek olumsuz yanı sonsuz sayıda ''ama'' kullanımıydı. bir paragrafta iki kere ''ama'' sonraki satır başı ''ama o öyle değildi aslında şöyle de değildi de işte böyleydi ama böyle olması gerekiyordu'' türü bir cümle yapısını yazarın ününe yakıştıramıyordum. ama sonra :))) düşününce, o zamanlar bu yazar daha 27 yaşındaydı ve bu ilk kitabı diyerek onu da mazur görüyorum.:))
Sonuç olarak Cevdet Bey ve Oğulları okunması gereken bir ilk kitap ve dönem romanıdır.