Bir şeyler üretmek üzerine düşünen ve üretme isteği taşıyanların okuması ve üzerine çıkması gereken kitap.
Cesaretin tanımı, fiziksel, moral, toplumsal ve yaratıcı cesaret türleri; yaratıcı süreç, karşılaşma kavramı,sınırlar ve kaygının işlevi üzerine kısa açıklama.
Psikanalitik çevrelerde yaratıcılığın genelde egoya hizmet eden bir gerileme (regression) sonucu ortaya çıktığı görüşü baskındır. Rollo bu yaklaşımı indirgemeci bulur, kabul etmez. Hani hep tartışılır ya, ‘Van Gogh nevrozundan, sinir hastalığından kurtulsaydı o eserleri yapabilir miydi?’denir ya; işte Rollo böyle bir dilemmanın zaten yanlış varsayımlardan kaynaklandığını anlatmaya çalışıyor.
Yaratıcı süreç sayrılığın sonucu olarak değil, duygulanımsal sağlığın en yüksek derecedeki betimi, normal kişilerin kendilerini gerçekleştirme edimi olarak görülmeliydi. Sadece sanatçının değil, biliminsanının ve düşünürün de elinde olmalıydı.
Asıl yaratıcılık ise gerçekliğin dış görünüşünden çok gerçekliğe yaşam vermekle alakalıydı. Haftasonları, boş zaman etkinlikleri veya kafa dağıtma çabaları değildi.
Dünyayla Karşılıklı Bir İlişki Olarak Karşılaşma adlı bölümde kaygı ve kaos üzerine yazılarda bir iki fikir bana çok katkı sundu.
“Dünya bir kişinin içinde bulunduğu anlamlı ilişkilerin bir modelidir ve o kişi bu dünyanın tasarlanmasında yer alır.” Ve kişi öznelliği bu dünyayla karşı karşıya koyarak bir tepkime oluşturacaktır. Yaratım kişinin dünyasını açımladığı bir dil.
Anne, Baba ve Diğer Ölümcül Şeyler. Kısa hikayelerden oluştuğu için de okumaya kolay adapte eden bi kitap. Ortak tema dokunuş. Herkesin hoşlanacağı türden değil açıkçası, rahatsız edici bir tavrı da var olayların, duyguların. Hikayelerin içine kısa bi an dalıp çıkıyoruz, yine de vermek istediğini veriyor. Çeşit çeşit insan ve durumla ortak bi şeyler buluyoruz. Basit, etkili ve ilham verici buldum.
