Yedigey büyülenmiş gibiydi:"İşte gerçek müzik, işte gerçek ve güzel türkü.. ve işte hüner!" diyordu. ' Öl ve sonra kendi küllerinin arasından yeniden doğ!' deseler, hiç tereddüt etmeden ölür insan. Keşke insanın yüreğinde böyle bir ışık yansa da ruhunu aydınlatsa, serbest ve sağlıklı olarak en yüce duygularla kaygısızca düşünebilse...'