İçim Acıyor Bahçeye
ben yüreğini yitirmiş bu zamandan korkuyorum
ben bunca elin boşunalığını düşünmekten
bunca yüzün yabancılaşmasından
korkuyorum
ben geometri dersini delicesine seven bir öğrenci kadar
yalnızım
Furuğ Ferruhzad
İçim acıyor bahçeye :
çiçekleri düşünmüyor kimse
balıkları düşünmüyor kimse
kimse
klabi güneşin altında iltihaplanan
hafızası yeşil hatıralarda usul usul boşalan bahçenin
ölmekte olduğuna
inanmak istemiyor
ve bahçenin duygusu sanki soyut bir şeydir
çürümüştür kendi yalnızlığında
Sayfa 292Kitabı okudu
İçim Acıyor Bahçeye
ben yüreğini yitirmiş bu zamandan korkuyorum
ben bunca elin boşunalığını düşünmekten
bunca yüzün yabancılaşmasından
korkuyorum
Sayfa 98Kitabı okudu
İçim Acıyor Bahçeye
evimizin avlusu tenha
evimizin avlusu tenha
bütün gün kapının ardından parçalanma sesleri geliyor
ve patlama sesleri komşularımız bahçelerinin her köşesine
çiçek yerine
şarapnel ve makineli tüfek dikiyor
komşularımız fayans havuzlarının üstünü kapatıyorlar
ve fayans havuzlar istemeye istemeye
gizli barut ambarına dönüşüyor
ve mahallemizin çocukları okul çantalarına
küçük bombalar dolduruyor
evimizin avlusu şaşkın
Sayfa 97 - Can YayınlarıKitabı okudu
İçim Acıyor Bahçeye
erkek kardeşim bahçeye kabristan diyor
erkek kardeşim otların karışıklığına gülüyor
ve suyun hastalıklı derisi altında
çürümüş parçacıklara dönüşen
balık ölülerini sayıyor
erkek kardeşim felsefeye bağımlı
bahçenin iyileşmesini, yok edilmesinde görüyor
düşünüyor erkek kardeşim
sarhoş olup sonra
duvara yumruğunu geçiriyor
çok dertli, çok yorgun, çok umutsuz olduğunu
anlatmaya çalışıyor
o umutsuzluğunu da
kimliği, takvimi, mendili, çakmağı, tükenmez kalemi gibi
çarşı pazar dolaştırıyor
ve umutsuzluğu
o kadar küçük ki her gece
meyhanenin kalabalığında kayboluveriyor
Sayfa 96 - Can YayınlarıKitabı okudu
İçim Acıyor Bahçeye
erkek kardeşim felsefeye bağımlı
bahçenin iyileşmesini,
yok edilmesinde görüyor
düşünüyor erkek kardeşim
sarhoş olup sonra duvara yumruğunu geçiriyor
çok dertli, çok yorgun,
çok umutsuz olduğunu anlatmaya çalışıyor
o umutsuzluğunu dakimliği, takvimi, mendili, çakmağı, tükenmez kalemi gibi
çarşı pazar dolaştırıyor
ve umutsuzluğu o kadar küçük ki her gece, meyhanenin kalabalığında kayboluveriyor.
Furuğ Ferruhzad
İçim Acıyor Bahçeye
ben yüreğini yitirmiş bu zamandan korkuyorum ben bunca elin boşunalığını düşünmekten bunca yüzün yabancılaşmasından korkuyorum ben geometri dersini delicesine seven
bir öğrenci kadar yalnızım
ve sanıyorum bahçe hastaneye kaldırılabilir
sanıyorum...
sanıyorum...
sanıyorum...
ve bahçenin kalbi
güneşin altında iltihaplanmakta
hafızası yeşil hatıralardan
usul usul boşalmakta.
Sayfa 98 - Çeviri : Makbule ArasKitabı okudu
İçim Acıyor Bahçeye
çiçekleri düşünmüyor kimse
balıkları düşünmüyor kimse
kimse kalbi güneşin altında iltihaplanan
hafızası yeşil hatıralardan
usul usul boşalan bahçenin
ölmekte olduğuna inanmak istemiyor
Sayfa 292 - Yky
İçim Acıyor Bahçeye
"ben yüreğini yitirmiş bu zamandan korkuyorum
ben bunca elin boşunalığını düşünmekten
bunca yüzün yabancılaşmasından
korkuyorum"
Sayfa 98 - Can Yayınları 12.BasımKitabı okudu