Korkarım...
Yine gök kuşağım tutuşur.
Hayallerim sudan sebeplerle yıkılır diye korkarım
Deniz kara, gök yara açar içime
Soluğum değişir, hayal denen vuslat
Mahşere dönüşür diye korkarım
İçim içime sığmıyor
Yük ediyorum her saniyede günahları beynime
Saçlarımdan omuzlarıma dökülüyor ince bir bulut
Kirpiklerime asılan bir yağmur kurutuyor toprağımı
İçim dışım bir, yangın yangın ısıtıyorum yalnız bir kenti
Korkuyorum bu yangın daha çok su götürür içimden
Korkuyorum, çöllere sevdalı sular yanar kıyısında hüznümün
Ölmek gibi değil, sevmek gibi bir korku...
Bir yağmur başlıyor şimdi, deniz kabarmış gögsümde
Nefesim soluğuma yetişmiyor
Kör bir cesaret, karanlık bir dehliz
Sığındığım gölgemin harabeleri üstüme üstüme geliyor
Yıkılıyor o hayallerimde kurduğum sırça saray
Soluma vuruyor yıldırımlar,
Ateşten bir hüzün sarıyor bahçelerimi
Su diyorum su! Yağmur dinmiş ateş yağıyor sanki
L.D