Uçurum kenarlarını kendine mesken etmiş bir çocuk var içimde...
İçimde bir çocuk var, koşmak istiyor tıpkı eskisi gibi; ancak bedenim aciz, ben acizim…
Sayfa 42Kitabı okuyor
"Cumartesi ya da önceki gün olup bitenler üzerine bir şey yazamam artık, onlardan çok uzağım şimdi; söyleyebileceğim tek şey, onların birer olay bile sayılamayacağıdır. Cumartesi günü çocuklar taş sektirmece oynuyorlardı; onlar gibi ben de denize bir çakıltaşı fırlatmak istedim. Tam o sırada duraksadım, taşı bıraktım ve oradan ayrıldım. Sersemlemiş bir halim olmalı; çocuklar ardımdan güldüler. İşin görünen yanı bu. İçimde olup bitenler, belirgin izler bırakmadı. Gördüğüm bir şey vardı, beni tiksindirmişti. Ama o sırada denize mi, yoksa çakıltaşına mı bakmıştım bilemiyorum. Taş yassıydı; bir yüzü baştanbaşa kuru, öteki yüzü ıslak ve çamurluydu. Elimi kirletmemek için onu parmaklarımın ucuyla, kenarlarından tutuyordum."
hem taş sektirmece oynayacak kadar çocuk hem titiz davranacak kadar büyük. bu çelişkin mi tiksintiye neden oldu Sartre, kendine?
Sayfa 14Kitabı okuyor
Çocuk Lucas'ın gözlerinin içine bakarak: "Fiziksel olarak yaralandığımda bunun önemi yok.Ama ben başkasını yaralarsam, içimde dayanamayacağım başka bir yara açılır."
Sayfa 221Kitabı okuyor
“İçimde söylemek için can attığım öyle çok şey var ki… Bazen tüm dünya, tüm hayat, kısacası içimi mesken tutmuş olan her şey sözcüleri olmam için yalvarıyormuş gibi geliyor bana. Hissettiğim şey çok büyük ama bunu kelimelere dökmek istediğimde bir çocuk gibi kekelemeye başlıyorum.”
Jack London
İçimde hep sevilmeyi bekleyen bir çocuk var.
İçimde incinmiş bir çocuk ağıdı
Avuç avuç cam kırıkları gözbebeklerimde
Düşmemek için kendime tutunuyorum.
Varoluş sancıları herkeste varolmuş
XIX İLKGENÇLİK
İlkgençlik yıllarımda sürekli düşünmekten, hayal etmekten hoşlandığım şeylerin neler olduğunu söylesem, sanırım kimse inanmaz bana. Çünkü bunlar ne yaşıma ne de toplumsal durumuma uygun şeylerdi. Ama kanımca insanın toplumsal konumuyla ahlaki konumu arasındaki birbirini tutmazlık, gerçekliğin en şaşmaz belirtisidir.
Kendi içime
Sayfa 225Kitabı okuyor
İçimde söylemek için can attığım öyle çok şey var ki… Bazen tüm dünya, tüm hayat, kısacası içimi mesken tutmuş olan her şey sözcükleri olmam için yalvarıyormuş gibi geliyor bana. Hissettiğim şey çok büyük ama bunu kelimelere dökmek istediğimde bir çocuk gibi kekelemeye başlıyorum.
İçimde hep sevilmeyi bekleyen bir çocuk var.
Sayfa 126 - EthemKitabı okudu
“İçimde hep sevilmeyi bekleyen bir çocuk var.”
"Neden? Başkaları sana vuruyor, seni yaralıyor."
Çocuk Lucas'in gözlerinin içine bakarak: "Fiziksel olarak yaralandığımda bunun önemi yok. Ama ben baskasını yaralarsam, içimde dayanamayacağım başka bir yara açılır."
Sayfa 221Kitabı okudu
İçimde her zaman bir çocuk vardı, kabul. Her zaman da orada olacaktı. Evin çalışanlarıyla yiyecek alışverişine gidip, kimse olmayınca market arabasına binen kız hep orada olacaktı. Onu kimsenin öldürmesine izin vermeyecektim.
İçimde hep sevilmeyi bekleyen bir çocuk var.