...
Islanınca esmer defterleri yüzümüzün
bu çamurla kanla alınteriyle gizli bir yazgı çakıyor bir an.
Karanlık feneri ülkemizin.
Nasıl bir yalnızlık, unutulmuş bir ışık diliyle
çırpınırken biz üstümüze geliyor büyük gemisi geleceğin
Bir tenis topu, koşan bir çocuk, bir gözyaşı bile değiliz.
Yalnızca bir ağaç ailesi ve bir köşede
yıllardır bizi
Hayat, ölümün tehditlerine karşı kendimizi sürekli bir kollamadan ibaret.
Erich Maria Remarque tarafından Birinci Dünya Savaşı ndaki şiddet dalgasının, üniformalarının içinde kaybolmuş, yüzleri silikleşmiş, adları unutulmuş askerlerin hikayelerinin Paul adlı askerin ağzından oldukça başarılı bir şekilde anlatıldığı bir eser Batı Cephesinde Yeni Bir Şey Yok.
Kitabın önsözündeki giriş cümlesinde anlatılanlardan çok
Fedakarlık, cesaret, aşk ve akıl..
Okuduğum her Aytmatov kitabında biraz daha tanıyorum Orta Asya'yı, biraz daha içime işliyor yaşanan olaylar. Orta Asya bozkırını da seviyorsunuz onunla dolaşırken.
Aytmatov okuyan bilir hikayelerin sonu hep bi hüzün ama hüzünle gelen bir cesaret örneği ile tamamlanır.
Aytmatov kitaplarında okuduğum kadarı ile kadın karakteri hiç bir zaman ezilen konumunda değildir. Hikayelerinde hep kahraman olarak geçmiştir.
Bir solukta okunabilecek bir eser. Birkaç saatinizi ayırmanız yeterli olacaktır. Yine bir savaş durumu ve yine zorlu geçen yıllar, yaşanılan onca duygu ve hepsi birbirinin içinde. Korku, aşk, heyecan, cesaret, fedakarlık, yoksulluk, acı... Tüm bu duyguları bu kısacık hikayede Seyde karakteri ile yaşıyorsunuz.
Sovyetler Birliği ve savaş, eşinden ayrılan kadın, zorluklar çeken köy halkı ile; duygusal unsurlarda ise bekleyiş, vatanseverlik, fedakârlık ve vicdan ile bizleri “yüz yüze” getiriyor. Film tadında okuyorsunuz aslında Seyde'nin başından geçen bu hikayeyi.
Köydeki diğer erkekler gibi Seyde'nin kocası da savaşa alınır fakat bir zaman sonra asker kaçağı olarak döner. Başkaları için ölmek onu bambaşka bir insan haline getirmiştir ve Seyde artık kocasını tanıyamaz hale gelecektir. Bundan sonrası kadının içindeki çekişme, fedakarlık, cesaret, aşk ve akıl. Bakalım hangisini tercih edecektir Seyde. aşkı mı galip gelecek akıl mı?
Bu hikâyede savaş; cephede olanların değil, geride kalanların savaşı. Yürekli, fedakâr ve cesur kadın Seyde ve onun hikâyesiyle tanışmalısınız.
Bugün benim adım Ordinov, ben bugün kilisede gördüğüm Katerina'ya aşık oldum.. Onun gezdiği yollarda geziyor havaya sinen kokusunu içime çekiyorum. Arasıra gökyüzüne bakıyorum. Katerina'nın derin mavi gözleri orada duruyor. Kocası var Katerinanın oda fark etmiş ki ters ters bakıyor. Bir gün çok hasta oldum Katerina'nın kollarındayım. Beni sarıp sarmalayıp iyileştirdi. Oda beni seviyor mu ne. Neyse daha fazla spoiler vermeyeyim. Zaten Dostoyevski okurlarına yazdıklarını içten içe, ilmek ilmek işliyor.
Eleştireceğim tek konu ise Dostoyevski ile değil bizimle ilgili. Konu Dostoyevski Tolstoy vs olunca kilise, din, ayin, mum yakma gibi dini ögeler gayet normal karşılanır. Konu bizim kendi yazarlarımız olunca cami, namaz, oruç, gibi dini öğeler yadırganır. Yobaz, dinci yazar diye yaftalanır. Müslümanlıkta hoşgörü var ama müslümanlarda hoşgörü yok.
724 syf.
·
Not rated
“Tutunacak bir dalımız kalmıyor. Tutunamıyoruz”
Kendimi, bu incelemeyi yapacak yetkinlikte görmesem de kitabın bende bıraktığı etkiye dayanarak bunu kendime bir vazife sayıyorum.
Kitabın bilinen özellikleriyle başlamak istiyorum. 70li yıllarda, ilk yayımlandığı zamanlarda toplumculuk akımının popüler olmasından dolayı yeterli ilgiyi görememiş romanımız. Hatta bireyselci olduğu için birçok
144 syf.
10/10 puan verdi
Nurullah Genç'i "Rüveyda" kitabıyla tanıdım. Ama şairin kendisini tanımama vesile olan https://1000kitap.com/vedat09 abimdi. Ona tekrardan teşekkürlerimi sunuyorum. Bana çok şey kattı, iyi ki de tanımışım.
Çünkü şiir şifadır. Gerçekten de öyle. Hele de ince elenmiş sık dokunmuş şiirler olunca, kalbinize dokunmaması imkansız. Şiirler bir
