SANI Yüz-binler içinde ikimiz ağlayoruz. Doğrularımız bir, yalanlarımız ayrı. Korkarım ki ikimiz de anlayoruz, Başka başka şeyleri aynı.
İsmet Özel, Nobel Edebiyat Ödülü ile ilgili şunu söylüyor: "Nobel’in siyasi yönünü bir tarafa bırakıyorum, ama kültürel bir kötülüğü var. Şöyle: Bu armağanı veren ülkeler, gerçi ülke İsveç’tir ama ülkeler demek zorundayız, çünkü o formasyon Batı Avrupa’ya aittir; kendi sanatçısını değerlendirir, kendi medeniyeti içinde değerlendirir. Kendi dışındaki sanatçıyı kendi standartlarına uyduğu, kendi ülkelerine hizmet ettiği ölçüde kabul eder. Eğer kazara bizim Türkiye'den bir yazar nobel ödülü alacak olursa, benim kanaatim şudur bu; o yazarın evrensel boyutlara ulaştığından değil, batının turistik heveslerini okşadığından olacaktır.
Reklam
Sosyete kadınları acınası bir hayat yaşıyor­lar. Terzilerin dikmekte didindikleri perilere yaraşır elbiseleri denemek ve sergilemek için sabahtan akşama kadar bir elbiseden diğerine mekik dokuyorlar; saatlerce topuzlar yaptır­mak için her ne pahasına olursa olsun tutku­larını doyurmak isteyen saç sanatçılarına boş kafalarını sunuyorlar. Dapdar korselerin için­de boğulmuş, potinlerinde ayaklan sıkışmış, bir askerin bile yüzünü kızartacak dekoltele­riyle, fakir dünya adına birkaç kuruş toplamak için yardım balolarında geceler boyunca dönü­yorlar. Ey aziz ruhlar!
Sayfa 47 - PdfKitabı okuyor
314 syf.
9/10 puan verdi
Kitap bitti ama hissettiğim şeyleri açıklayacak kelimeleri bulamıyorum. Her sayfasını merakla çevirip elimden bırakamadım ve bir noktada ne okuduğumu sorguladım. Psikolojik gerilim, polisiye, dram, aşk… Ne okuyorum ve ne beklemem lazım bu kitaptan diyeceğiniz, son bölüme kadar hatta bence kitabın sonunda da bilinmezliğin içinde savrulacağınız çok etkileyeci bir roman olduğunu söyleyebilirim. Tüylerimin diken diken ve her anında olayların içindeymişim gibi hissettiğim sayfalardı. Bu yüzden evet, belki de herkesin okuyabileceği ve sindirebileceği bir kitap olmayabilir. Yazarın dilinden, kurgusundan gerçekten etkilendiğimi de söylemeliyim. Kitabın sonunda kimin gerçekten iyi ya da kötü olduğunu hatta bu kitapta gerçek bir ayrımla iyiyle kötü olup olmadığını bile anlayamadım. Gerçek aslında ne onu bile bilmiyoruz ama zaten her zaman neye inanmak istersek gerçek odur değil mi? Biri bu kitap hakkında dayak yemek gibi hissettirdiğini söylemişti. Sanırım bu kapağını kapattığımda hissettiğim şeyi açıklayabilecek bir şey. Güzel, okkalı bir tokat. Ve bu tokatı ne için yediğimi bile bilmiyorum. Tek bildiğim bu kitapta nefret edecek ya da sevecek bir karakter bulamayacağınız. Bir şeyleri merak ederek, kimi zaman satırlardan kafanızı kaldırıp arkanızı kontrol ederek, belki kusmak isteyerek sayfaları çevireceksiniz ama hiçbir zaman sonunun nereye gittiğini anlayabileceğinizi sanmıyorum. Ve bu kadar bilinmezliğin içinde kitaba sinir olmayacaksınız bile. Mükemmeldi…
Verity
VerityColleen Hoover · Independently Published · 20184,855 okunma
Şöyle der: "Dolayısıyla "Arş O'nun altındadır. Cenab-ı Hakk Arşın üst tarafındadır" demek doğru değil. Bu Mücessime'ye ait bir algı tarzıdır." Sifil, bu sözleriyle Selef'in Müccessime olduğunu ifade etmekte ve kendisinin bu hususta Cehmî ve Muattıla olduğunu unutmaktadır. Evet, Sifil'in itikadına göre; "Allah, ne âlemin içinde ne âlemin dışında, ne üstte ne altta, ne âlemden ayrı ne ona bağlı, ne Arşın üstünde ne de onun altındadır." Görüldüğü gibi bu ifadeler yokluğun ve muhalin tarifinden başka bir şey değildir. Kardeşim, Allah Celle Celâluhu haktır, hakikattir, hayal değildir. Bu ifadelere göre Allah'u Teâla hiçbir şey değildir ve O, sadece zihinlerde tasavvur edilen, var olduğu kabul edilen bir algıdan ibarettir. Maturîdiler'in dillendirdiği bu vb. ibareleri İbn Sina gibi filozofların eserlerinde görmekse raslantı değildir. Oysa Selef, ittifakla Allah'ın Arş üzerinde olup kullarından ayrı bulunduğunu söylemiştir.
Sayfa 193 - Nuhbe YayınlarıKitabı okuyor
BÜTÜN SORUMLULUK YETKİ GÜCÜNÜ ELİNDE BULUNDURAN GÜÇTEDİR Bugün hiçbir şey dünkü gibi değil, bugün de yarın değişecek, yarında bugün ki gibi olmayacak. İşte devrim böyle bir süreçtir. Doğanın yasalarına uygun bir şekilde ilerler. Her olgu hak ettiği biçime dönüşür. Önemli olan bu tür kaos ortamlarında gücü elinde bulunduranların adil
Reklam
“ yalnızdım, İçimde büyüyen boşluğun içinde yalnızdım…”
Cicero döneminden bir şair olan Antipat­ros, köle kadınları özgürleştireceği ve altın çağı getireceği düşüncesiyle (tanelerin öğütül­mesi için kullanılan) su değirmeninin icadını şu sözlerle kutluyordu: "Ey değirmenci kadınlar, değirmen taşını çeviren kolu bırakın ve huzur içinde uyuyun! Horoz boş yere sabah olduğunu haber versin! Demeter kölelerin işini perilere yükledi ve ba­kın sevinçle tekerleğin üzerinde sıçrıyorlar. Bakın, harekete geçen dingil tekerlek parmak­larıyla dönüyor, dönen ağır taşı çevirerek. Babalarımız gibi yaşayalım ve tanrıçanın sundu­ğu hediyelere aylak aylak sevinelim!" Maalesef pagan şairin müjdelediği boş va­kitler henüz gelmedi; gözü kör, sapkın ve insan katili çalışma tutkusu, özgürleştirici makineyi özgür insanları köleleştirme aletine dönüştür­dü: Makinenin üretkenliği onları fakirleştirdi.
Sayfa 42 - PdfKitabı okuyor
TURAN Nabızlarımda vuran duygular ki, tarihin Birer derin sesidir, ben sahifelerde değil, Guzide, şanlı, necip ırkımın uzak ve yakın Bütün zaferlerini kalbimin tanininde, Nabızlarımda okur, anlar, eylerim tebcil. Sahifelerde değil, çünkü Attila, Cengiz, Zaferle ırkımı tetvic eden bu nâsiyeler, O tozlu çerçevelerde, o iftiramiz Muhit içinde görünmekte kirli, şermende; Fakat şerefle numayan Sezar ve İskender! Nabızlarımda evet, çünkü ilm için müphem Kalan Oğuz Han'ı kalbim tarur tamamıyla, Damarlarımda yaşar şan ve ihtişamıyla Oğuz Han, işte budur gönlümü eden mülhem: Vatan ne Türkiye'dir Türklere, ne Türkistan; Vatan büyük ve müebbet bir ülkedir. Turan...
Öylesine istedim ki seni, Senden önce.. Öylesine, her şeyin içinde, Öylesine dışında, Gün, gece. Seni öylesine yaşadım ki, İnan.. Artık nereye baktığım belli değil, Ne yaptığım belli değil, Vardığım sonrasızlıktan.
1,000 öğeden 1 ile 10 arasındakiler gösteriliyor.