Fevkalade zaferlerim olmayabilir lakin içinden sağ çıkmayı başardığım yenilgilerimle sizi şaşırtabilirim.
Anton Çehov
Antika Hamdi
Antika Hamdi İzmit'te bir antikacı dükkanının adı. İçine girmedim ama dışı beni benden aldı. Yaratıcılığa bakar mısınız? 🌷🩷🧿
Yağmur
Bir okul çıkışı, sırtımda yeşil okul hırkam içinde yeşil süveterim, kırmızı mavi ekoseli okul eteğim, yeşil çoraplarım, Eminönü alt geçitten çok beğendiğim için 15 liraya aldığım ayakkabılarım.
Yağmur ama öyle böyle değil, çok yağmur. Sırtımdaki çantada yarının ödevleri.
O kadar mutluyum ki, o kadar çok ıslanmış ve mutluyum ki.
Yanımdan geçiyor
'"Terbiyesiz" deyip anneme, babam kapıdan çıkalı 16 sene olmuş. Askere gitmek için bir kaç günüm vardı, Döndüğüm gün de dugun yapıp evlenecektim. Nisanlimlarda misafirlikteydik o gün. Affetmiş miydim babamı onu da bilmiyorum. Hala sol yanımda bir sancı ve bir utanç olduğunu düşünüyorum kendi adıma.
Şimdi elimdeki yazıyı okudukça daha derinlere inip empati yapmaya, gidisine geçerli bir mazeret bulmaya calisiyorum. Az önce kargodan gelen bir zarfin içinden büyük boy bir sayfa mektup vardı elimde. Zarfin içinde de bir resmi babamın. Bir türlü çıkarıp bakmaya cesaret edemiyordum. Belki asıl korktuğum onun cökmüş halini görmekti. Çünkü elimdeki Son derece düzgün ve okunaklı yazılmış a4 kağıdı babamın ölümcül hasta olduğunu, bir kaç aylık ömrü kaldığını söylüyordu. Mektubu babamın yazmadigindan emindim, o yazmış olsaydı kargacık burgacık olur, asla okuyamazdim.
Ben 40 yaşımda olduğuma göre şimdi 64 yaşında olmalıydı. Bir kaç dakikalığına çocukluk yıllarım geldi aklıma. Babamın iş dönüşünü bekleyisimiz, sokağın başında görünür görünmezde kardeşlerimle yola siralanisimiz geçti gözümden. Tabi en büyük çocuk olarak ilk ben varirdim yanına. Her gün tekrar eden bir olay olsa da o yaşta bir çocuk için her gün yaşadığı tarifsiz bir mutluluktu."
Yukarıda bir kitabın giriş sayfası vardır. Sizce bu sayfa hangi yazarımıza aittir?
a- Kemalettin Tuğcu
b- Yusuf Atılgan
c- Fakir Baykurt
d- Ayşe Kulin
e- Ferit Edgü
f- Hiçbiri
Not cevabımız pazartesi aksamidir.
Ve bütün bu yollar yaşamanın vahası...
Bakma yüzüme öyle,
dünya Hira dinginliğinde değil daha,
bakma yüzüme öyle.
Anlamasınlar, anlam bile çıkarmasın
anlamı kendi içinden.
Tuzağın aklı olsa önce kendini yakalar.
Yakalanmayalım kaçalım buralardan.