Bizim kaba softa ve ham yobaz dediğimiz bir tip var. Bu tip anlayamayan mânasınadır, dinî içinden bozan mânasınadır; yoksa dine pazarlıksız inanan mânasına değil.
“Masumiyet biz insanların içinden geçtiği ve arkada bıraktığı, bir daha da geri dönemediği bir şey.”
Sayfa 88Kitabı okuyor
(...) vahşi, umutsuz bir çığlık attı. Bu korkunç çığlık, birdenbire Türkçe sözler halini aldı, Zorba’nın ta içinden, eski, tek sesli, sırf acı ve yalnızlıktan oluşmuş bir türkü çıkmaya başladı. Toprağın yüreği yarıldı, en tatlı Doğu zehri aktı, beni hâlâ erdeme ve umuda bağlayan… İçimdeki bütün bağların çürüdüğünü fark ettim:
İki keklik bir tepede ötüyor;
Ötme de keklik, benim derdim yetiyor,
Aman aman!
Sayfa 337 - Can YayınlarıKitabı okuyor
… ama bir erkek neden evlenmek ister ki diye soruyordu içinden. Hayret verici anlaşılmaz bir şey olarak görüyordu bunu.
Yığın yığın kelimelerin içinden “af” kelimesini elbet tanıyabilecekti. Nedendi Âh? Neydi Âf? Niyeydi Âh’tan affa bu çileli yolculuk?
Anlamanın büyük yalnızlığı içinden
Unutmanın büyük saatine bakarak
Yaşamaya çalışıyorum.
Sayfa 34Kitabı okudu
Her insanın bir diğeri için engin bir muamma oluşu, üzerine kafa yorulması gereken şaşırtıcı bir gerçektir. Gece vakti büyük bir şehre girdiğimde karanlıkta kümelenmiş bütün o evlerin her birinin içlerinde kendi sırlarını barındırdıklarını düşünürüm, her bir evin her bir odasında ayrı bir sır vardır ve bunların içlerinde çarpan her bir yürek de hemen yanı başındaki yüreğin bile bilmediği ayrı bir sır taşır içinde! En berbat şeyler, hatta ölüm bile böyledir. Sevdiğim şu kitabın sayfalarını daha fazla çeviremem artık, boş yere bir gün hepsini okumuş olmayı umarım. Bir zamanlar, üzerinde ışık parladıkça dibe çökmüş hazinenin ve diğer batıkların göründüğü suyun dipsiz derinliklerine bakamam artık. Tek bir hareketle kitabın sonsuza dek kapanmasına karar verilmişti çünkü, oysa yalnızca bir sayfasını okumuştum daha. Sonra ışıklar yüzeyde oynaşıp dururken, suyun sonsuza dek donmasına karar verildi ve ben ne yapacağımı bilemez halde öylece durdum kıyıda. Arkadaşım öldü, komşum öldü, sevgilim, ruhumun cananı öldü; sırlar aynı sarsılmazlıkla sürüp gitti ve ben kendi sırrımı hayatımın sonuna kadar kalbimde taşıdım. Bu şehrin içinden geçtiğim mezarlıklarından herhangi birinde, onlara kıyasla benden, bana kıyasla da onlardan daha gizemli biri var mıdır acaba?
Sayfa 23Kitabı okuyor
" İçine attığın her şey içinden bir şeyleri alır ve seni değiştirirdi. Bastırılan tüm duygular önce sahibiyle beslenirdi . Ta ki geriye ondan hiç bir şey kalmayana kadar. "
ölümümü varoluşumun içinden çekip çıkardım,varoluşun mevcudiyetsizliğinden değil
İnsanın sayısız geceler boyunca odada pinekleyerek kitap okuduğunu, yada kara kara düşündüğünü getir gözlerinin önüne. Kimi zaman boşa koyarsın dolmaz, doluya koyarsın almaz, doğru mu düşünüyorsun yanlış mı bir türlü bilemezsin, çıkamazsın işin içinden, danışacağın tek bir Allah’ın kulu bile yoktur. Dönüp de sen ne dersin bu işe diyebileceğin hiç kimse yoktur yanında, sen de görüyor musun benim gördüğümü diye soramazsın hiç kimseye. Kaygılısındır, kararsızsındır. Bir ölçü yoktur elinde. Neler gördüm ben burada, neler neler yaşadım .Sarhoş filan da değildim. Uykuda mıydım bilmem. Ama yanımda birisi olsaydı, uyuyordun, düş görüyorsun derdi. Ve işte o zaman her şey çözümlenmiş olurdu...
Hayatım devam ediyor… Bazen içinden çıkamayacağınız sorunlar yaşarsınız, bazen gerçeğin soğuk yüzüyle karşılaşırsınız, bazen hiç ummadığınız bir darbe alırsınız, hayal kırıklıkları yaşarsınız, ihanete uğrarsınız, düşersiniz ve hatta yıkılabilirsiniz… Ama hayatınız bir şekilde devam ediyor olacaktır.
youtu.be/ehZFyxRbyd0?si=...