Home
Search
What to Read?
Sign In
Sign Up
Shopping
Explore
Books
Authors
Readers
1000Kitap Android ApplicationFREE – Download from Google Play
1000Kitap iOS ApplicationFREE – Get it from App Store
©2024 · 1000Kitap Web Application · 2.37.24
İyi Bir Hikaye Yazarı
Emel'e isimli hikayede birden fazla edebi metod deneyen yazar bir memleket meselesi, bir kürtaj, bir darbe ile konusu ile birlikte bizi duygusal bir deryaya sokuyor. Edebi bir şov var. Çok etkileyen ve insanın içini titreten bir hikayeydi Emel'e. Bir içses, bir gazeteden haberleri sırayla okuma, bir ölümü hatırlama gibi konulara girdiği
Çok İçten
Kitap sanki evde annemle çay içip dedikodu yapıyormuşuz hissi uyandırıyor. Öyle içten öyle samimi. Acaba aynı hikayeyi bir de karşı taraftan dinlesem ne söylerdi acaba diye düşünürüz ya hani işte onun roman olmuş hali.. çok başarılı yalın samimi bir içses konuşuyor bizlerle adeta.. kitabın içinde kaybolup gitmemek mümkün değil
Bendeniz Banu bu kitap için en iyi kurgulanmış postmodern roman örneklerinden biri olduğunu düşünüyorum. Kurgusu, olay örgüsü, güçlü karakterleri ile şaşırtıcı, okuru alıp götüren bir roman.
Öncelikle belirtmemde fayda var ki Sahilde Kafka, alışılmış roman tarzının çok ötesinde, Batılı tarzda yazılmış ve varsayımlar, gerçek-düş yanılsamasını
Ölü Tanrı’nın Şarkısı Yorum
Mitoloji hayran yanın bu kitabı gerçekten sevdi. Miyoloji tarzı kitaplar bu zamana kadar çok fazla okumamıştım (içses: böyle kitap buldun da biz mi okumadık!)
Yazarın dili oldukça sade ve akıcı. kitap bir su misali okutuyor zaten kendini. 441 sayfadan oluşan kitabı ortalama iki veya üç günde bitirdim.
Yazar bu kitapta var olan mitolojik
Nobel ödüllü yazar Annie Ernaux ile tanışma kitabım Olay, geçmişte Kürtaj adıyla basılmış. Yazarın Fransa’da kürtajın yasak olduğu dönemde, üniversite öğrencisi iken hamile kalma ve uzun uğraşlar sonucu bebeğini aldırma sürecini anlatıyor kitap. Olayları anlatırken araya parantez açarak o olayla ilgili içsel düşüncelerini adeta bir içses gibi dillendiriyor ve bu benim çok hoşuma gitti. İncecik ama çarpıcı bir kitaptı. Dediğim gibi yazardan okuduğum ilk kitaptı. Ben yazarın üslubunu çok sevdim, sırayla tüm kitaplarını almayı planlıyorum.
Tezatlar içinde uyumak...
Depresif, karanlık, içsel ve eleştirel bir kitap. Yazar ana karakterinin doğumundan yetişkinliğine kadar, kendi ve toplum ile yaşadığı bunalımları, ikilemleri ve adaptasyon sorunlarını içses ile aktarıyor. Bu konuda biraz biraz yeraltı edebiyatına göz kırpan bir yapısı da var kitabın. Soyut, somut istisnasız her konuyu ve özellikle toplum içinde birey/birey içinde toplum çıkarımları ile aktarması güzel yanlarından biriydi. Ancak asıl rahatsız edici unsur; sürekli olarak her çıkmazda intihar temasını (ki yazarın hayatını araştırdığınızda bir sürpriz olmuyor bu) öne çıkarması, depresif ve negatif bir bünyenin kaçınılmazı gibi sunulmasıydı. Söz konusu bilinen durumu ile ilgili olarak çözüm noktasında mizahi dışavurumunun sadece sosyopat kişiliğine +1 eklemekten öteye gitmeyeceğini biliyor olması, ruh halinin bir o kadar mazoşist gerçekliğini kabullenmeyişi oluyor. "İnsanlığımı da işte böyle yitirdim ey ahali" demiş...
#yabancılarlabiryaz #ijintachitononatsu #taichiyamada #taiçiyamada #strangers
Merhabalar kapağına hayran olduğum bir kitapla geldim. #ithakiyayınları #karanlıkkitaplık serisinden #japonedebiyatı ndan bir kitap.
Harada, eşinden boşandıktan sonra ofisinde kalmaya başlar. Büyük, işlek bir caddenin kenarında olan ofis binasının gereğinden daha sessiz olduğunu fark eder. Binada bir kadın ve kendisinden başka kimse yoktur. Birlikte çalıştığı yapımcı eski karısıyla birlikte olmak için Harada ile yolları ayırır. Artık eski karısına kini, yapımcısına şaşkınlık hisseden Harada bina kadar sessiz hale gelir. Ebeveynlerini kaybettiği eski semtine uğramaya karar veren Harada bir tiyatroda aynı babasının öldüğü zamanki haline benzeyen bir adamla tanışır. Adam onu tam da annesine benzeyen kadınla yaşadığı eve götürür. Çift kendisine çocukları gibi davranmaktadır. Hatta Harada onlara anne, baba diye seslendiğinde de bozuntuya vermezler. 48 yaşındaki adam kendisinden yıllarca küçük bir çifte "anne baba" desin olaylarda aşırı çarpık bir yan olduğu okura hissettirilmeye çalışılmış. Ancak yazar sizi büyük bir ters köşeye götürüyor.
Anlatım çokça içses ve karakterin kendi içindeki muhakemeleri içeriyor. Japon edebiyatından tanıdık olan o duyguları fazla açıklamadan tüm duyguları yaşamaya çalışma durumu hakim yine. Aslında Harada öyle normal bir insan ki bir kitap karakteri olması şaşırtıyor. Düşünceleri filan aşırı normal. Japon edebiyatında sık rastlanan bir karakterizasyon. Kei ve Harada'nın ilişkisini çok gerçekçi buldum. Sonu şok edici bitti. Ve bence japon korkusundaki intikam olgusu iyi işlenmiş.
160 syf.
9/10 puan verdi
Gündelik hayatın içine karışırken bazen bilinçli bazen gizil gözlemler yaparız. Yazar bu gözlemleri harmanlayıp karaktere yerleştiriyor ve anlatım başlıyor. Karakterin içinde insanları gözlemliyor, yorumlar yapıyor, sorular soruyorsunuz. Monolog tarzında ilerleyen romanda Traudel adlı karakterin içsesine dönüşüyorsunuz.
Genazino güçlü değerlendirmelerle özgün bir roman ortaya çıkarmış. Elbette içses varsa varoluş sancıları kaçınılmaz oluyor. Daha önce okuduğunuz arayış romanlarına dair izler yakalayabiliyorsunuz. Bu türde akıcılığı yakalamak bence zor ve yazar bunu çok güzel başarmış. Keyifli okumalar.
Sizde de var değil mi? O hiç susmayan sesten… Sokrates’in daimon’u… Anksiyetenin sesi… Aslında derdimiz onu tamamen susturmak değil. O ses olmasa hayatta kalmamız inanın çok zor olurdu. Derdimiz; o sesin kontrolünü elimizde tutmak. Derdimiz; o sesi yapıcı ve verimli kullanabilmek. Çünkü bazen çok acımasız olabiliyor!
İşte ‘Geveze: Kafamızın İçindeki Dırdırcı Ses ve Onu Dizginlemenin Yolları’ tam da bu konuda bize yardımcı olmayı vaadediyor. Bilimsel çalışmalar ve deneylerle etkinliği kanıtlanmış içses kontrol araçlarını anlatıyor. Bu sayede hem kendimize hem de çevremize, dostlarımıza yardımcı olabileceğimiz bir alet çantamız olacak. Hangi aletin sizde hangi koşullarda işe yaradığını bulmanın yolu ise, deneme - yanılma.
Eğer benimki gibi biraz dırdırcı, geveze bir içsesiniz varsa ve özeleştiri yapmanın dozunu kaçırarak kendinizi hırpalıyorsanız, hatta zaman zaman içses bir felaket tellalına, çok karamsar bir kahine dönüşüyorsa okumanızda yarar var.
Kitap bir içses konuşması şeklinde. Bir yazar adayının(Cemil) bekleyiş sürecindeki kendiyle baş başa kalışlarından oluşuyor. Bir nevi kişisel aforizmalar. Kendisi de kitabında bu eleştiriyi şu sözlerle yapmış aslında :
"Günümüzde pek çok yazarın kitabı aforizmalar toplamından başka bişey değil. Artık romanın, öykünün kendine özgü dünyasını bulamıyoruz." şeklinde.
Sinek ısırıkları diye adlandırdığı şeyler galiba içsesimizin bize söyledikleri olsagerek. Gerçi kitap adını Cemil'e çocukken babasının söylediği" Sinek ısırığı gibi acımayacak" 'şeklindeki ifadesinden almış.
Hepimiz acıyan şeyleri az göstermek isterken bulmaz mıyız kendimizi.?
O vakit sinek ısırıklarının müellifinden de bu acıyan sıradanlıkları dinlemek isterseniz kulak verin derim.... İyi ısırıklar:)
