Evet, uzun zaman önce kendimi mutlu bulduğum bir saatti. O zaman beni bekleyen, hep derin ve düşsüz bir uyku olurdu. Ama gene de bir şey değişmiş olmalıydı ki, yarını beklerken, kendimi hücremde buluvermiştim. Sanki yaz göklerine çizilmiş olan bildik yollar saf uykulara götürdüğü gibi, zindanlara da götürürmüşçesine.