Bir sınavda olduğumuzu varsayalım; öğretmen önümüzdeki bilgisayarda bir gül resmi gösterir ve yorumlamamızı ister. Gül resmine ilişkin yorumumuzu bitirdiğimiz sırada öğretmen bir tuşa basar; önümüzdeki gül resmi saksıda bir gül resmine dönüşür. Artık yeni bir durum ile karşı karşıyayızdır; gül resminin bağlamı değiştiğinden yorumlarımızda yeni duruma göre biçim kazanır. Öğretmen oyununu devam ettirir ve yeni resme ilişkin yorumumuz biter bitmez tuşa tekrar basar ve önümüzdeki resim bir kadının elinde tuttuğu saksıdaki bir gül resmine evrilir. Sürecin bu biçimde devam ettiğini düşünelim ve yukarıdaki varsayımı sürdürelim: Duvara asılmış çerçevede bir kadının elinde tuttuğu saksıdaki gül resmi; bir çocuğun okuduğu kitapta bulunan resimdeki duvara asılmış çerçevede bir kadının elinde tuttuğu saksıdaki gül resmi; gazete okuyan bir adamın gazetesindeki fotoğrafta bir çocuğun okuduğu kitapta bulunan resımdeki duvara asılmış çerçevede bir kadının elinde tuttuğu saksıdaki gül resmi; bir gemide seyahat eden, gazete okuyan bir adamın gazetesindeki fotoğrafta bir çocuğun okuduğu kitapta bulunan resimdeki duvara asılmış çerçevede bir kadının elinde tuttuğu saksıdaki gül resmi ....
Başımıza gelen durum son derece açık: Yorumumuz her bittiğinde, yorumumuza konu olan resmin aslında daha büyük bir resmin parçası olduğunu fark etmek!