"Hayatta elimden gelen en zor işlerden biri, bunu doğru bir şekilde yapabilmek," diyor Furrer. "Ve beni sürükleyen şey de bunun zorluğu. Benim kılıca ihtiyacım yok. Fakat kılıç yapmam gerekiyor."
Dertlenmemin sebebi, zamanımı alacak olması, oysa benim zamana ihtiyacım var, bin kere fazla zamana, mümkünse tüm zamanlara ihtiyacım var, senin için, seni düşünmek için, sende nefes almak için."
Franz Kafka
Ama artık yaşamlarımızda oyun oynayacak ya da rol yapacak bir alan kalmadı. Geçirdiğimiz bu dakikalar bile gerçeklik tarafından çalınıyor. Kabuğuma ihtiyacım olsa da geçmişin tatlı ışıltısında kaybolarak dikkatimi gelecekten ayıramam.
Hangi hakla benim için duaya başlıyorsunuz? Şefaatçiye ihtiyacım yok benim, kendimi tek başıma idare edebilirim. Bir sefilin duasını belki kabul edebilirim ama bir aziz de olsa, bir başkasının asla. Kurtuluşumdan endişe edilmesine dayanamam.
Tiksiniyorum ve kaçıyorum boşboğazlığınızdan, dualarınızdan.
Onları başka yere yöneltiniz, nasıl olsa aynı tanrıların hizmetin de değiliz. Benimkiler güçsüz de sizinkiler daha mı güçlü sanki.
Onların düşündüğünüz gibi güçlü olduklarını varsayalım, o zaman belleğimden çok daha yaşlı bir korkunun beni iyileştirme gücü onlarda daha da eksik olacaktır.
Bir Sûfî Üstad'ın güzel ifadesiyle, ne 'bir şeye ihtiyacım var' deyin, ne de 'hiçbir şeye ihtiyacım yok,' deyin; sadece 'Allah' deyin, işte o zaman harikuladelikler göreceksiniz."