Fâtih'in Vefâtı
Tarihin en büyük hükümdarlarından olan Fâtih Sultan Mehmed Hân, 3 Mayıs 1481’de vefât etmiştir.
Fâtih Sultan Mehmed Hân, Osmanlı Pâdişahlarının yedincisi, II. Murad Hânın oğlu ve II. Bâyezid Hânın babasıdır. 1431’de Edirne’de doğdu. Daha 22 yaşında iken, İstanbul’u alarak, Bizans İmparatorluğu’na son veren bu büyük hükümdar, Arnavutluk’u, Bosna ve Hersek’i almış, Yunanistan’ın fethini tamamlamış ve Balkanları idaresi altında birleştirmiş, Trabzon-Rum Pontus Devleti’ne son vermiştir. Toplam 2 İmparatorluk, 4 Krallık, 6 Prenslik ve 5 de Dükalık olmak üzere, 17 devlet fethetmiştir.
Çeşitli ilimleri öğrenmek için devrin en mütehassıs âlimlerini kendisine hoca tayin ederdi. Bunlar her gün muayyen saatte gelip, kendisine ders okuturlardı. Akşemseddin, Hocazade, Gürânî, Molla İlyas, Siraceddin Halebî, Molla Abdülkadir, Hasan Samsunî, Molla Hüsrev gibi büyük âlimler ona hocalık yapmışlardı.
Onun vefâtı ile Hıristiyanlık dünyası bayram yapıp kiliselerinde 3 gün çan çalındı. Cenâzesi İstanbul’a getirilip 22 Mayıs’ta Fâtih Câmii bahçesindeki kabrine defnedilmiştir.
II. Murad
İkinci Murad zamanında Türkçe ön plana çıktı ve edebi bir dil olarak gelişti.
Sayfa 42Kitabı okudu
Habsburg ilişkilerinde bir dönüm noktasıdır. Saldırgan rolündeyken Osmanlılar savunmacı rolüne geçmeye zorlanmış ve artık Avrupa örneğini ciddiye almaya başlamışlardı. Sultan III. Ahmed (saltanatı 1703-1730), ‘Lale Devri’ olarak bilinen dönemde reform hareketinin öncülüğünü yapmıştır ama orduya Avrupa yöntemlerini benimsetme çabaları,
“Osmanlıların imparatorluk sarayında hadım kullanması, en azından Sultan II. Murad (h.1421-1451) zamanına kadar geriye gider.”
Sayfa 29 - Vakıfbank Kültür YayınlarıKitabı okudu
....
Gelin Birazda Düşünelim: KÖLELİK
Kölelik en genel tanımıyla, bir başka insanın “metası” olmaktır.
Yani kişisel bir özgürlük ya da söz hakkı sadece sahibi tarafından belirlenmesi ve insandan ziyade “makine” olma durumudur.
Dünyada uzun yıllar boyunca çeşitli şekillerde uygulanmıştır.
İlk olarak yaklaşık 11.000 yıl önce ortaya çıkmıştır.
"İslâm Şerîatı’nca 12 yaşında ergen sayılan şehzâde, askerlik ve idare sanatını öğrenmek üzere iki lalasıyla eski bir beyliğin sancak merkezine gönderilirdi. III. Mehmed (1595–1603) dönemine kadar sancağa çıkan şehzâdelerin çoğu (II. Bayezid bile) şehzâdelik döneminde etraflarına topladıkları şâir ve nedîmlerle sorumsuz bir hayat yaşamış, bazıları sağlığını kaybederek ölümün kucağına düşmüştür (meselâ Fâtih’in oğlu Konya valisi Mustafa, içki ve sefahatten genç yaşta hayatını kaybetti). Buna karşı Fâtih’in oğlu Cem, Bayezid’in oğlu Korkut, saraylarında sanat ve bilim adamlarıyla seçkin bir çevre meydana getirmişlerdi. II. Selim (1566–1574) Sarhoş Selim diye ün salmış, bir hamam âleminde düşüp ölmüştür; 28 yaşında tahta çıkan III. Murad (1574–1595) kadınlara aşırı düşkünlüğü (130 çocuğu olmuş), içki âlemleri, bir şeyhe bağımlılığı yüzünden Osmanlı kargaşa dönemini açan sultanlar olarak bilinir."
Sayfa 58Kitabı okudu
