Ah Rodya'm.
"Nerede okumuştum, hani bir idam mahkumu, ölümünden biraz önce şöyle söylemiş ya da düşünmüştü: 'Yüksek ve sarp bir kayalıkta, ancak iki ayağımın sığabileceği, dar bir çıkıntıda, dört bir yanım uçurumlar, okyanuslar, sonsuz bir gece, sonsuz bir yalnızlık ve hiç bitmeyecek fırtınayla sarılmış vaziyette yaşamak zorunda olsam ve bütün ömrümce, bin yıl boyunca, hatta sonsuza kadar o bir karış toprakta durmam da gerekse, o şekilde yaşamak, şu anda bir saat içinde ölecek olmaktan çok daha iyidir?' Yeter ki yaşasındı, sırf yaşasın! Nasıl olursa olsun, ama yeter ki yaşasın!.."
Sayfa 200 - Rodion Romanoviç Raskolnikov
"Delirmemek için ilaç alıyordum. Delirmekten kastım, aklımın başımda olmayışı değildi. Aksine, aklım fazlasıyla başımda olduğu için delirmekten korkuyordum. İyice gerilmiş bir lastiğin kopması gibi ikiye bölünmekten, iki ayrı yöne şiddetle savrulmaktan, parçalarımın
duvara çarpmasından korkuyordum."
Sayfa 22 - Can Yayınları
Bazı insanlarla iki kere tanışırsın.
İlk zamanları güzeldir,alır seni göklere çıkartır,bakarsın böyle yıldızların arasındasın.
Sonra bir açarsın gözünü yıldızlar kaybolmuş,karanlıkta yapayalnız kalmışsın. Ve sonra anlarsın ki;Bazı insanlar,bazı insanlarda hapis olurlar.
O sevgi en baştaaaaa benim hakkımdııııı
"Ama beni sevdiğini söylemiştin." Yavaşça geri çekildi, bakışları şaşkın ve incinmişti. Gözyaşları yanaklarından aşağı süzüldü. "Benimle evlenmek istemiştin! Benimle, onunla değil!"
"Ben... Célie, istedim. Ama Lou..." İç çekti ve başını iki yana salladı. "Onu incitmeyeceğim."
"Onu incitmeyecek misin?" Artık ciddi ciddi ağlıyordu, soluk yanaklarına renk gelmişti. "Peki ya ben ne olacağım, Reid? Çocukluğumuzdan beri birbirimizi tanıyoruz!" Gözyaşları korsajını ıslatarak siyah ipeği mahvediyordu. "Pip ne olacak? Yeminin ne olacak?"
Sayfa 250Kitabı okuyor
Müşteri de orospu kadar öröspüdür.
Bu yüzden satış baskısı hayat kadar ağırdır. Ancak bazen hırs öyle büyür ki, tram, gölgesinde kaybolur. Satmak bir hastalıktır. Satma hastalığına yakalanmış insanların çalıştırılmasıysa suçtur. Ancak günümüz dünyasının hiçbir yasal düzeneğinde cezası yoktur. Defalarca düşüp defalarca kalkmaktan dizleri kan çanağına dönmüş tezgâhtarlar, bolluk ve boşluk içinde yaşar. Hayatlarındaki bütün farklar tek harfliktir. Satmak her şeyi herkese ve saçmak her şeyi her yere. O ve U harfleri Türk alfabesinde canlı olarak bilinir ve sesleri yakından geldiği için yazıldıkları gibi okunur. Diri diri gömüldükleri takdirde, üzerlerine atılan toprağı simgeleyen iki nokta vardır. Yerin altındaki O ve U harfleri Ö ve Ü diye okunur. Çünkü sesleri toprağın altından geldiği için incelmiştir. Buna göre: insan turist olur. İnsan tezgâhtar ölür. Tezgâhın hangi tarafında olduğunun da, hangi tarafında öldüğünün de bir önemi yoktur. Müşteri de orospu kadar öröspüdür.
Kendinizi daima tek bir kişi olduğuna inandıradurun, aslında yalnızca iki de değil, kim bilir kaç kişi olduğunuzun bilincinde değilsiniz.
Sayfa 98Kitabı okuyor
Çok zeki ve çok duyarlıydı, bu iki özelliğin bir kadında birleşmesi, onu çoğu zaman felakete götürür.
Hani o iki kişilik dünyalar bizimdi
Hani sen iyiydin
Halden anlardın
Hani sen git demiyecektin bana
Ve ben herşeye rağmen gelecektim
İçimde bir umut
Ellerimde olgun meyvalar
Dünya nimetleri
Gözlerimde yanıp yanıp sönen bir pırıltı
Ama ne sen gel dedin
Ne de ben gelebildim herşeye rağmen
Aşkımız ayrılıklarla başladı. 
Ümit Yaşar Oğuzcan
Bu kez biraz uzun sürdü bu keder
Kollarımı iki yana açıp, dans etmek istiyorum
Mutlu olmak istiyorum, ey kuşlar, ey çiçekler !
Bozulan ilişkilerin kaçınılmaz iki parametresi vardır;Dinlememe ve pişmanlık.
“Bir mucize olsun.” diye diye ömür bitiyor iki gözüm.
