Yakın Doğu'da şimdiye değin yapılan kazılarda ortaya çıkarılan insan yaşamı ile en ilgili belgelerden biri, bir öğrencinin gün be gün etkinliklerini konu alan bir Sümer denemesidir. Yaklaşık olarak İÖ. 2000'lerde yaşamış, adı bilinmeyen bir öğretmen tarafından yazılmış bu eserin yalın, doğrudan sözcükleri binlerce yıldan beri insan
Görmek ve duymak bu iki konu bir şeyleri doğru algilamak için önemlidir. Görme sorunu yaşayanlar için yani bu sorun sağliksal değil hani gözünün önündekini görememek vardîr ya, yada gördüklerinde detaylari farkedememek bunun için en güzel pratik, şimdilerde bu tarz oyunlar kolaylikla telefonlardan indirip oynayabilirsiniz. Resim var ve bu resimde şu maddeyi bulun, gizli nesneyi bulun tarzi oyunlarla vakit geçirmek ve hizlanmak çocuklarin veya kendinizin bu sorunu aşmasini ve bu beceriyi kazanmasini sağlar.
Duyma sorunu, yani duyduklarini anlamayan veya dinlerken odaklanamayan çocuklara ise veya kendiniz için, dinlerken not almak, kalem ve kağitla bunu yapiyor olmak, kisinin duyduklarini daha kolay anlama ve odaklanmasini sağlar. Ne alaka demeyin cevrenizde not tutmayi seven insanlara dikkat edin duyma ve algilama hizlari sizden daha iyi bir seviyede oldugunu goreceksiniz.
#kitaptayazmaz
youtube.com/@kitaptayazmaz
Köprü ve otoyollara zam
Neyse ki arabam yok.
Suyun altına girip yıkanacağım
Zam musluğu açılmadan evvel.
Kirlerimden arınıp iyice
Memlekette daha sağlıklı yaşadığımı hisseceğim
Kahvede çayın tanesi hala on lira
Ekmekle aynı fiyata.
Ben her zaman dört bardak çay
İki ekmek yerdim.
Ekmeği yarım isteyemem çayı azaltmalıyım.
Senin kazandığını da
Sitede, iki şeyi hâlâ anlayamadım: Konu başlığı niye gözükmüyor artık? Ve "ayrıntılara bakılma" ne anlama geliyor?.. :))
1656 yılında, İspanyol ressam Diego Velázquez tarafından yapılan “Nedimeler” (Las Meninas) tablosu, günümüze kadar en çok incelenen ve çokça üstüne konuşulan sanat eserlerinden biri olmuştur.
Velazquez, Kral IV. Felipe’nin sarayında baş ressam olarak çalışmıştır. Ressam, saray yaşamını konu alan resimlerin yanı sıra saray adamlarının, cücelerin,
Gitmenin ekseriyetle iki yönü vardır. Biri neşe, umut, heyecan taşır öteki daima keder. Mevsim Yenice bir başka öyküsünde tam da bundan bahseder: "Nereye gideceğini sormuyorum. Çünkü ikimiz de biliyoruz; gitmek gitmektir, neresi olduğunun önemi yok." Bazen sadece gitmek gerekir sevgili okur. Önemi yoktur varılacak yerin, giden için de
Bölgemizi konu alan yayımlanmış iki romanım var...
İlki Çerkezköy konulu "Ayçiçeği Tarlalarına Beton Dökülürken", ikincisi ise Kapaklı konulu "Kazak Gölü'nde Kanat Çırpan Beyaz Kuğular ".
İlk kitabım olan deneme tarzındaki "Tanınmamış Kişi"de aslında başta doğduğum şehir olan Bafra ve yine Çerkezköy anılarımla
benim bi' arkadaş vardı. adı şerafettin.. on on iki sene önce bi' keresinde içerken durduk yere şunları demişti; ''ulan şerafettin diye bebek ismi mi olur? düşünsene babam anneme soruyor, 'şerafettini emzirdin mi?' diye, başka bir zaman annem babama diyor ki, 'şerafettin ishal olmuş bugün habire altına sıçtı.'.. awk isme bak, direkt elli yaşında doğmuşum.. ablamın adı da bedriye.. dedemizin, ninenimizin isimlerini direkt kes-kopyala yapıştırla bize vermişler.. ulan insan düşünür, bu çocuğa şerafettin adını koyuyoruz ama birinci sınıfta öğretmen bu çocuğun adını söylerken ders biter.. koysanıza kısa sevimli bıcır bıcır bir isim ne bileyim candır, alidir falan.. awk kendimi mahalleden arkadaşımın ismini* düşünerek avutuyorum bu konu aklıma geldikçe..''
peki bunu neden yazdım? 
Şerafettin Turan ın kitaplarından okumayı düşünürken yazarın adını görünce aklıma geldi, dedim aklıma geleni buraya da yazayım.. öyle..
*: mahalleden arkadaşının ismi abdurrahmanmış, muhabbet sırasında sorduğumuzda söylemişti..
