Spoiler içerebilir !
Adam bir başkasıyla evlenir, kadın da intihar etmeyi kafaya koyar. Bu fikri geceler boyu iyice düşünür. Bir gece "Farz edelim intihar ettim." diye mırıldanır kendi kendine. "Ama benim intiharımdan sonra yaşamak yine de güzel olabilir. Ne de olsa güneş yine parlayacak, deniz suyu yine serinletecek, insanlar hala bir şeyler yapıyor olacaklar." Böylece kadın başkalarını sevmenin de mümkün olduğunu anlar ve intihardan vazgeçer. Kadının korktuğu ya da üşendiği için değil de olumlu nedenlerden dolayı vazgeçtiğini varsayarsak, içine düştüğü bu ikilem ona yeni bir özgürlük aşılamıştır. Ruhunun adama delicesine aşık olan kısmı intihar etti diyebiliriz fakat diğer kısımlar yepyeni bir canlılığa kavuşmuştur.
Sayfa 160 - Kuraldışı pdf
Derler ki insan hayatta ilk nasıl sevildiyse öyle sever. Her yerde okuyabilirsiniz. Bütün ikilem de bununla başlar zaten.
Bu nasıl bir ikilem, nasıl bir ironi ve acımasızlıktır ki iç dünya ve hayal gücü bir intoksikasyon veya bir hastalık tarafından uyandırılmadıkça hareketsiz ve sıradan oluyor.
