İlayda Kara
@ilaydakara99
Marmara Üniversitesi
İstanbul
İstanbul, 1999
150 okur puanı
Eylül 2017 tarihinde katıldı
Aşksızlara verme öğüt, öğüdünden ala değil,
Aşksız adem hayvan olur, hayvan öğüt bilir değil.
İbrahim'e Nemrud odunu, aşktır gülistan eden,
Gönül Calabın tahtı, Calap gönüle baktı.
İki cihan bedbahtı, kim gönül yıkar ise,
Sen sana ne sanırsan ayrugada onu san,
Dört kitabın manası budur eğer var ise.
Okur Takip Önerileri
Yunus öldü diye sela verirler,
Ölen hayvan imiş, aşıklar ölmez.
Aşk pazarıdır bu canlar satılır,
Satarım canımı kimseler almaz,
Söylememek harcısı, söylemeğin hasıdır.
Söylemeğin harcısı, gönüllerin pasıdır.
Hak cihana doludur, kimseler Hak'kı bilmez.
Onu sen senden iste, o senden ayrı olmaz.
Ağaç ata bindireler sinden yana döndüreler,
Yer altına indireler kimse artık görmez ola.
Aklın süsü dil, dilin süsü sözdür.
Yaratan, yetiştiren ve bağışlayan Tanrı'nın adıyla başladım söze. Kadir, bir ve ebedi olan Tanrı'ya sayısız hamd ve sena ederim. Kara yeri, mavi göğü; güneşi, ayı, gece ve gündüzü, zaman ve varlıkları o yarattı. Bir kere "Ol!" dedi ve bütün varlıklar oldu. Bütün yaratılmışlar ona muhtaç, hiçbir şeye muhtaç olmayan yalnızca odur. Eşi, benzeri yoktur.
Gelimli gidimli dünya,
Son ucu ölümlü dünya.
Dede Korkut dilinde ozan şöyle der:
Kadınlar dört türlüdür. Birisi solduran soptur. Birisi dolduran toptur. Birisi evin direğidir. Birisi de ne kadar söylesen bayağıdır.
Karlı kara dağların yıkılmasın!
Gölgeli kaba ağacın kesilmesin!
Coşkun akan suların kurumasın!
Hanım hey!