İntihar Şiirleri
"İntihar" çağımızın felsefi problemlerinden biridir, öyle ki, "Neden intihar etmiyoruz?" sorusu bile sorulabiliyor. İnsanı, kendini öldürmekten alıkoyan nedir? Acı çekme korkusu mu? Bu sorular ölümün yaşamaktan daha iyi sayılabileceğini göstermez de neyi gösterir? Şu var ki, yaşamayı sevenler başka bir dünya bilmedikleri için,
Çingenenin Ufka Karşı Buruk Gülümsemesi
Özgürlüğü benden iyi kimse bilmez
Kimse bilmez bir dağın omzuma yaslandığı olur
Nehirler yatağını değiştirir geçeyim diye
Baktığım her çiçek salıverir kendini
Kibri bilmem yine de
Kaçarsam kırlardan kırlara kaçarım
Kaçarım kırılan ellerim ceplerimde
Kentlere düşmektense çöllere düşsün yolum
Yabani otları tercih ederim
Kuş tüyü döşeklere
...
...
Uzun havaların getirdikleri yürek yangınlıkları…
“Bu çarkın etrafında dönen biz
Sınamak vakitlerini evvel zamanlara iliştirdik
Kınamak vaktindeyiz..”
kesit
“Ne çok güz ölüsü böyle
Diyorum küllerinden bir ateş çatsam…”
Günaydın
“Herşey eninde sonunda sessizdir
Bir günün kırılganlığından…”
Merak
siz şimdi bana bir kucak
gökyüzü getirebilir misiniz demirörgülerle parçalanmamış
suda serin suda pırıl pırıl akan bir yaprak
bana çiçek kokusu bana deniz bana toprak boyunca mayısa batmış bir ağaç büyütebilir misiniz bana
verebilir misiniz muştusunu silahları susmuş bir dünyanın
aç doydu güneşe sarındı çıplak diyebilir misiniz söyleyin bana
okuyabilir misiniz kurtuluş haberlerini şiir tadında güney afrika'da
kara öfke
kara bir kartal
gibi kondu
karanlığın gözüne
alaydınlık bir sabah doğdu
zencilerin yüzüne -
mesela
gencecik ölüp gitmek birşey değil
şu kahrolası merak olmasa
Nevzat Çelik
Sayfa 563Kitabı okudu
