Şu "Ya Rab" diye feryad edişlerim, ağlayışlarım sevgilinin kulaklarına erişebilecek mi?
Bir bilseydim.
Ya Rab! Şu coşkunluğum nedir, yüzüme gerilen perde nedir?
Çünkü benim için her şey sensin.
Bana bir de sensin, bin de sensin.
Ya Rab, balçıktan yapılmış beden evi nerede? Can evi, gönül evi nerede?
Ey Allah'ım benim ailem nerede? Soyum sopum nerede? diye feryadlar içinde kalmışım şu kirli dünyada.
Ey gönül, sen asıl kendi şehrinden sürülmüşsün! Sen burada gurbettesin.
Ya Rab, kara yüzlü dünya gecesi, benim gün yüzüme eş olamaz.
Benim ilkbaharımın arkasından, taş yürekli sonbahar gelmez.
Ey hislere, hakikatlere perde olan dudaklarım! Artık susma vaktidir.