Kurdum gönül tezgahımı, ilmik ilmik seni ördüm
Halis kulun olmayınca, alma benden nefesini
Üstüne yar sevenlerin, halini bir nice gördüm
Aşkın ile gülzar eyle, ruhuma can kafesini
Mavera dergisine gönderilen şiirlerden biri. Şiir sahibi... Muaz Alp...Kitabı okuyor
Bir resim yap çocuğum,
Bir portre,
Paletinde mavi olsun, deniz mavisi
Sonra bozkır sarısı
Çay yeşili, gül pembesi, süt beyazı...
Bir resim yap çocuğum
Koy gözlerine Karadeniz'i Marmara' yı, Ege' yi, Akdeniz'i
Bir resim yap çocuğum
Kondur alnına Konya ovasını
Savrulsun başaklar bereket bereket
Ve çatık kaşlı Toroslar bölsün
Tanyeli esmedi sanki ağladı,
Gece ise mışıl mışıl uyudu,
Devasa tezgâhta kaderin ağı,
İlmik ilmik durmadan kasvet dokudu...
Kanım ile her hücreme ilmik ilmik işlerim seni
Adını hayat koyar ezanla fısıldarım kulağına
Ancak kişi asılma hazırlıklarına tanıklık etmek zorunda bırakılırsa ve ilmik gözünün önünde sallanırken bağışlandığını öğrenirse, yaşamı boyunca bunun acısını çekebilir.
Sevdiğin bir şeye tamamen doymayı bilir misin
O sevdiğin şeyin yerine bir şey koymayı bilir misin
Bu amaç için her şeyi ilmik ilmik oymayı bilir misin
Hiç bir işe yaramadı, olmadı, doyamadım
Ve yılgınlıklar ezilir
Çoluk çocuk elinde
Bir sabahın şafağında
Bir gecenin karanlık hülyasında
Tehditlere basar tüm hatlar, evinden barkından ederler
Ve çekilir, ölmez zannettiğin hayatına sur
Ve çekilir en gerçekçi silahlar
Kafana
Şakağına
Dokunur, ilmik ilmik bedenini saracak tüten korku
Ve yıkanır insanlık, kirinden; pakına!
Sorulur, el ele insanlık
Feryat figan, bunun için miydi savaşımız
Saplanır gövdelere korkunç tatsız bir sızı
Tekrar doğmasın, doğmasın insanlık diyerek
Anlaşılır, kopan uzvun
Ayrılan hayatların ve
Biçilen insanlığın çektiği ıstırap
Anlaşılır, anlayamayacakların anlayabileceği
Zannedilerek!
dp