Kandırdım diyorum,
Ölüme kosarcasına.
Ve kandım diyorum işte sonunda.
Aşk kadar kanmalı dedik.
Ve şimdi böyle sabahlara şiirle çarpmak,
Kandırmıyor içimdeki çocuğu.
Gecede asılı kalıyorum ya.
Kandıramıyorum yabanıl yanımı.
Sen öyle yakınken,
Böyle uzak bir ülkede sevmek,
Kandırmıyor benliğimi.
Ama kandırıyor ara sıra içimdeki çocuğu
Gürkan Vural-Çöl Zamanı