“sık sık karanlıkta kaldım. sen o sıralarda ışığımı kesiyordun.”
Bir ekmeği yağmurla paylaşıyoruz,
bir ekmeği, bir borcu ve bir evi.
Belki tanıyabilirim günün birinde suretimi,
bir güvercinde, yuvarlanan bir taşta..
Bir kelime eksik!
Nasıl adlandırmalıyım kendimi
Mecbur kalmadan başka bir dile sığınmaya..
Sen değilsin yitirdiğim,
dünya.
Bir tür yitirişKitabı okudu
vazgeçilmişim çoktan
ve hiçbir şeyle anımsanmamışım
SürgünKitabı okudu
Düşün ki, yağmur ürkütmüştü seni,
açılmış yelpazeyi sana getirdiğimde.
Sen onu kapattın. Yitirdin zaman sezgini,
ben kuş sürüsüyle havalandığımdan bu yana.
Kuzey ve güneyKitabı okudu
Senin bir parçan değilim ne yazık ki,
yakınmaktır şimdi tek yapabildiğimiz.
Karanlık ŞarkılarKitabı okudu
Çok anlamlı olabilirdi: tükenmekteyiz,
gitmek zorundayız, çağrılmadan geliriz.
Ama konuşmak ve anlaşamamak,
ve bir an bile kavuşamayan ellerimiz,
yıkmakta bunca şeyi: kalıcı değiliz.
İlk adımlarımızı korkutur yabancı işaretler,
bir çarpı işareti parçalar bakışmaları,
istenen, yalnızlıklarda eriyip gitmemiz.
Çok anlamlı olabilirdiKitabı okudu
Bitti yolculuk,
ama varabilmiş değilim hiçbir sona,
her diyar bir şeyler götürmüş sevgimden,
bir gözümü yakmış her ışık,
giysilerim parçalanmış her gölgelikte.
Engindir dünyaKitabı okudu
Senin bir parçan değilim ne yazık ki,
Yakınmaktır şimdi tek yapabildiğimiz.
Belki tanıyabilirim günün birinde sûretimi,
bir güvercinde, yuvarlanan bir taşta...
Bir kelime eksik! Nasıl adlandırmalıyım kendimi,
mecbur kalmadan bir başka dile sığınmaya.
Nasıl adlandırmalıyım kendimiKitabı okudu
Ben, günü bölen çan sesleri gibi
barışın ve mutluluğun yakasına yapışan
ve olgun tarladaki orakları andıran
o büyük dünya korkusunun çocuğuyum.
Duvarın arkasındaKitabı okudu
Hâlâ duymaktayım soluğunu,
bir de hançer gibi sapladığın o sözcüğü.
Nelere dayanmıştım, unuttum epeydir,
nereden geldiğimi ve gittiğim yeri
Nasıl adlandırmalıyım kendimi?Kitabı okudu
Havanın İnceldiği Yer
Beni yerleştirdiğin yerde soluk alamam, lütfen o denli yükseklere koyma beni.
Sayfa 287Kitabı okudu