Tuhaf bir biçimde yeniliyor kendini hayat. İnsan sevecek biriler, bir şeyleri her zaman buluyor. Geçmez dediğin geçiyor, bitmez sandığım bitiyor ve yeniden başlıyor her şey lafı uzatmayacağım. Ne demiş şair... Kuş ölür, sen uçuşu hatırla. Her şey biter... Sen iyi anları hatırla.
Sayfa 217Kitabı okudu
Genç gazeteciye adresleri olmadığını söylemeye utanmışlardı. Oysa, treni adres olarak gösterebilirlerdi. Nasıl düşünememişlerdi bunu? Fakat, hangi treni gösterecektik, efendimiz? Her trenden inerken kondüktöre haber bırakabilirdik, Olric. İnsan bir evden taşınırken nasıl eski evine yeni adresini bırakırsa, öyle yapabilirdik. Çocuk gibi oldunuz, efendimiz. Evet, çocuklaşıyorum Olric: trencilik oynuyorum. Bütün oyunları nasıl oynamışsam bunu da öyle oynayabilirim Olric: istediğim gibi. Trenin dışında, duran dünyaya aldırmıyorum artık. Gazeteciyi bile dışımızda, geride bıraktık. Onunla inmeyi düşündüm bir an için. Onunla yeniden düşünmeye başlamayı istedim. Yeni bir düzenin içine girmekten korktum, Olric. Belki de dediğin gibi biz artık bir yanımızla onlardan uzaktayız. Bunu, onlara hiçbir zaman belli etmeyeceğiz. Yolumuza çıkan herkese saygı göstereceğim. Bırakalım bunları artık, Olric. Tren yavaşladı: bir istasyona yaklaşıyoruz. Aşağı inip bacaklarımızı dinlendirelim biraz.
Sayfa 273 - İletişim Sinan Yayınları Dördüncü Bölüm
Hayattan fazla şeyler bekleme.
İnsan dediğin .. hiçbir şeyi değiştiremez.
Sayfa 151 - Yapı kredi yayınlarıKitabı okudu
Hayat dediğin uzun bir yolculuk, hayatına başka karakterler ekleyecek baş oyuncu da sensin.O yüzden uzun yolculuğunda sana iyi gelecek,iyi gününde de kötü gününde de yanında olacak karakterler seçmelisin ki toprağa ektiğin tohum filizlenip çiçek açsın.
Hayat dediğin dünya üzerinde bir arayış. İnsan ne aradığını da bilmiyor işin kötüsü.. bulsan da bir bulmasan da. Belki pes etmek en iyisidir.
İnsan ömrü dediğin,
Belkilerle, keşkelerle;
Geçip Gidiyor İşte.!!
İnsan dediğin, yapabileceğinin en iyisine layık görmeli kendini.
İnsan dediğin tek bir yapraktır
-Kafa dediğin eskir, ihtiyarlar, ölür bile insan ölmeden, dedi.
Sonra kalbini gösterdi:
-Eskimeyen, eksilmeyen şey buradadır.
Sayfa 53 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
Mutluluk
İnsan bu dünyaya mutlu olmak için geldi, mutluluk dediğin şey, ekmeğini sirkeye banıp yediğinde, bu sirke ne büyük nimet diyebilmektir, gerisi hikaye.
Sayfa 63Kitabı okudu
Beklemek, deniz fenerlerinin, kayaların, kalebentlerin işi. Rüzgar burgaçlarının göğsünü yontacağını bile bile beklemek… İnsan dediğin gökte bulut. Yaşam ne yana eserse o yana sürükleniyormuş. Bazen çivilenmiş gibi de kalabiliyor, rüzgarsız. Ama en çok deniz gibi kendini kıyıya vurup duruyor. Her vurduğu kıyıdan bir şeyler kopararak ya da özünü bırakarak çekiliyor kendi içine. Bunları tek tek anımsattım kendime.
Sayfa 101 - Vacilando / 2023Kitabı okudu
Ömür dediğin seçimden ibaret.
Rüyada bile insanın arzuları gerçekleşmiyordu. O tarafa mı gitmeliydim, öbür tarafa mı? Seçmem gerekiyordu....
Sayfa 61 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
"İnsan olmadıktan sonra güzel göz, güzel kaş, sırım gibi boy herkeste var. İnsan dediğin yüreğiyle, inceliğiyle insan olmalı."
Savrulup giden ömre de Günaydın...
Bir insan ömrünü neye vermeli?
Harcanıp gidiyor ömür dediğin...
Yolda kalanda bir, yürüyen de bir,
Yüreğin ürperir kapı çalınsa,
Esmeyen yelinden hile sezerler.
Savrulup gidiyor ömür dediğin...
Çırpınıp duruyor yaprak dediğin...
•
Söz-Müzik: Ömer Zülfü Livaneli
Ses-Yorum: Hasret Şükrü Gültekin
🎥: youtu.be/Q4WUDFWVZSw?si=...