Oysa ben gitmekten fazlasını yapıyorum. Apaçık kaçıyorum. Geçmişimden kaçıyorum, yalnızlığımdan kaçıyorum, korkularımdan kaçıyorum, acılarımdan kaçıyorum, kaçmaktan bile kaçıyorum ama bir türlü kendimden kaçamıyorum. Nereye gidersem gideyim kendimi de götürmek zorunda olmak ne kadar da kötü. Bunca gidişimin sebebi kendimden kaçacak bir yer bulmak aslında. Bir çare aramak. Ama olmuyor, insan derdinden kaçsa kendinden kaçamıyor. Belki de bunun tek çaresi aklından kaçmak. Kendinden kaçmak için aklını kaybetmek gerekiyor galiba. O yüzden imreniyorum bazen delirebilenlere.
Benim için de her seferinde böyle oluyor işte. Kaçtığım soruların cevaplarını hiç bilmediğim şehirlerde hiç tanımadığım insanlardan öğreniyorum. Kaçmak istesem de yine onlara varıyorum işte. Demiştim; insan derdinden kaçsa bile kendinden kaçamıyor.
Nereye gidersem gideyim yanımda kendimi de götürmek zorunda olmak ne kadar kötü. Bunca gidişimin sebebi kendim kaçacak bir yer bulmak aslında. Bir çare aramak. Ama olmuyor, insan derdinden kaçsa kendinden kaçamıyor.