Hallac-ı Mansur - Cehennem Acı Çektiğimiz Yer Değil Acı Çektiğimizi Kimsenin Bilmediği YerdirMesud Topal · Destek Yayınları · 20193,207 okunma
Bu yaşıma kadar mevcudiyetinden bile haberim olmayan bir insanın vücudu birden bire benim için nasıl bir ihtiyaç olabilirdi? Fakat bu hep böyle değil midir? Bir çok şeylere ihtiyacımızı ancak onları görüp tanıdıktan sonra keşfetmez miyiz? Ben de o zamana kadar ki hayatımın boşluğunu, gayesizliğini sırf böyle bir insandan mahrum oluşumda bulmaya
İnsan ne yediyse ağzı onu kokar, ne okuduysa ağzı onu konuşur.. Hiçbir kıyafet zengin bir ruhu gizleyemeyez, hiçbir zenginlik de cahilliği saklayamaz.
Mevlana' nın dediği gibi:
“Testinin dışına sızan, içinde olandır.”
"İnsan ilahî ruhu üzerinde taşımasıyla, Allah'ı bilebilme imkânına kavuşmaktadır."
"Bir şeyin yaşlanması o şeyin kendini ifade etme kendi öyküsünü anlatma biçimidir."
"Dün ne yaşanmış olursa olsun bu gün bize verilmiş bir armağandır."
Hepimiz hayallerimizle yaşıyoruz hayallerimiz olmasaydı umutlarımızda olmazdı.
Descartes felsefeye "Düşünüyorum, öyleyse varım," deyişini kazandıran filozoftu. Bunun anlamı, insanların esas olarak akıldan meydana geldikleri ve yalnızca arızi olarak fiziksel organizmalar olduklarıydı. Filozof felsefesini metodik kuşkuculuğa dayandırmak istemişti. Ancak hayvanlara bir ruhu çok görmüş olan Hıristiyan dogmasından kuşku duymak aklına gelmemiş olacak ki, kendi rasyonalist felsefesinde bu tezi yineleyecekti. Descartes yaptığı deneylerin, insan dışı hayvanların hissiz makineler olduklarını ortaya koyduğuna inanıyordu; bu deneylerin gerçekte gösterdiği ise, insanların diğer hayvanlara kıyasla düşünme yetisinden daha yoksun olabildikleriydi.
Sayfa 6Kitabı okuyor
