Tel Aviv Üniversitesi'den davranışsal nörolog Daphna Joel önderliğindeki bir çalışmada 1.400 beyin incelendi. Buna göre "İnsanlar ve insan beyinleri benzersiz nitelikler 'mozaiğinden' meydana gelmektedir ; bunların kimisi erkeklerdense kadınlarıda daha yaygın, kimi kadınlara nispeten erkeklerde daha yaygın, kimiyse hem erkek hem de kadınlarda mevcuttur." Çalışma şöyle bir sonuca varıyordu:" Sonuçlarımız, beyin ve davranışta (doğa ve çevre) gözlemlenen cinsiyet/toplumsal cinsiyet farklılıkları ne olursa olsun, insan beyinlerinin iki ayrı sınıf halinde kategorize edilemeyeceğini ortaya koymuştur: erkek beyni/ kadın beyni."
Sayfa 110
Tüm görsel imge dağarcığının dolaşımı ve alımlanması yüzyılın ortalarında artık o kadar birbirine bağlı hale gelmiştir ki, hiçbir görsel temsil aracı ya da biçimi artık belirgin bir özerk kimliğe sahip değildir. Herhangi bir imgenin anlam ve etkileri, her zaman aşırı yüklü ve çoğul olan duyusal çevre ve bu çevre içinde yer alan gözlemciyle yan yanadır. Örneğin Benjamin için 19. yüzyıl ortalarında sanat müze"si, bir gözlemcinin deneyimlediği ve içinde dolaştığı birçok düş alanından yalnızca birisiydi; pasajlar, botanik bahçeleri, balmumu heykel müzeleri, kumarhaneler, tren istasyonları ve mağazalardan bir farkı yoktu.
Nietzsche ise bireyin bu ortamdaki konumunu bir asimilasyon krizine benzetmektedir:
Duyular çok daha fazla uyarılabilir haldedir ... birbirinden çok farklı ve hiç olmadığı kadar büyük bir izlenimler bolluğu - yemeklerin, edebiyatların, gazetelerin, biçimlerin, zevklerin, hatta manzaraların kozmopolitliği. Dışarıdan akan bu etkilerin temposu prestissimo (en hızlı), izlenimler karşılıklı olarak birbirlerini siliyor; içgüdüsel olarak bir şeyi içimize almaya, derinliklerimize kadar indirmeye, sindirmeye karşı direniyoruz - bunun sonucu, sindirimin zayıflamasıdır. İzlenimler içinde boğulmaya bir tür uyum gösteriyoruz: İnsan eylemeyi unutuyor; artık yalnızca dışarıdan gelen uyarılara karşı tepki veriyor.
Çevre, kültürü ve ahlaki mimariyi de şekillendirmişti, Osmanlı mimari üslubunda yapılar, insan ruhuna ve tabii çevreye uyum içinde inşa edilirdi. Yeşile şekil verilmez, tabi seyri içerisinde korunurdu.
