Ah Ulan Rıza
Herkese merhaba bugün öyle bir kitapla geldim ki ağlamaktan içim çıktı diyebilirim. hiç okumadığım bir yazarın kitabı 
Ayfer Savaş Aydın tarafından yazılmış bir kitap Rıza
Yazar ımız kanser illeti ile tanıştığı zamanlarda bir Kitap yazmaya karar veriyor ve aklına kendisi 8 yaşındayken ölen dayısı Rıza geliyor. Çünkü o da aynı hastalıktan hayatını kaybetmiş ve böylece geçmişle şu an paralel olarak kitabımıza başlıyoruz.. Sık sık mektuplarla karşılaşıyoruz ,Rıza'nın sevgilisine ,ailesine ,arkadaşlarına yazdığı mektuplar ;onların Rıza'ya yazdığı mektuplar var..
Rıza doğduğunda belli aslında ne kadar önemli bir insan olacağı ,herkes tarafından çok sevilen ,çok akıllı ,nazik bir insan . Annesi doğduğunda bir rüya görüyor .O belki bir şeylerin işareti .Ama tabii ki hiçbir anne gibi konduramıyor bunu oğluna ..
Rıza'nın çocukluk hayatını okuyoruz, gençliğine geliyoruz ,Fatoş'a aşık oluyor.. Fatoş'la aşklarını okuyoruz daha fazla anlatmak istemiyorum okuyacak olanlara saygısızlık olur bu ..
Ben de babamı kanserden kaybettim, bilmiyorum bu yüzden mi çok dokundu ama gerçekten ağlaya ağlaya okudum kitabı.. Gerçek bir yaşam öyküsü olması zaten insanın içine işliyor ..
Rıza Ayfer Savaş Aydın
İnsan ve Merak
Lut'un karısına gelince, verilen emre uymayarak dönüp arkasına baktı ve tuzdan bir heykele dönüştü. Onun neden bu şekilde cezalandırıldığını bugüne kadar kimse anlayabilmiş değil, oysa arkamızda neler olup bittiğini bilmek istememiz kadar doğal bir şey olamaz. Efendi'nin insanın merakını sanki ölümcül bir günahmış gibi cezalandırmak istemiş olması mümkündür, lakin bu da onun zekasının pek de lehinde olan bir şey değildir, iyilik ve kötülük ağacıyla neler olduğuna baksanıza, şayet Havva o meyveyi yesin diye Adem'e vermiş olmasaydı, kendisi de onu yemeseydi, ne kadar sıkıcı olursa olsun hala cennet bahçesinde olacaklardı.
Sayfa 80Kitabı okudu
Kişinin kendisi ile olan sorununu halletmesi bütün herşeyi halletmiş olması demektir. Kendisini tanıdığı anda insan bütün insanları tanıyor demektir. Bunun içinde insanın kendisini sevmesini bildiği gibi kendisine kızmasından hakaret etmesinden geçer. Kendisini kendisine anlatmalı, kendisine yabancı olmamalı insan.
Sayfa 30Kitabı yarım bıraktı
Kendisi olarak var olamayan insanın mutlu olması mümkün değildir! O nedenle birbirini tanıma sürecinde en önemli şey, birlikteyken kendiniz olup olmadığınız konusunda açık seçik bir anlayışa varmanızdır.
Sayfa 87Kitabı okudu
İnsan Mutlak Varlık'ı referans aldığında artık kendisi aradan çıkar. Kendini "her şeyi sanatla yaratan bir Yaratıcı'nın" yarattığı ve onun rahmet ve keremi- ne mazhar olan sonsuz değerli bir varlık olarak addeder. Bu bakış açısıyla kendindeki Mutlak Varlık'ın sanatlı nakışlarını da idrak eder. Kendiyle Mutlak Varlık arasında bir intisap, bir bağ kurmuş olur. Kendinin kıymeti O'nun sanatı ve O'nun isimlerinin tecellisini gösteren bir ayna olması cihetiyledir.
Artık, insanın sevdiği bizzat kendisi değildir. İnsan ken- dinde tecelli eden isim ve sıfatları seviyordur. Çünkü varlığı Mutlak Varlık'tan bağımsız değil, O'na aittir. Kendiyle kurdu- ğu ilişki Yaratıcı'yla kurduğu intisap ve bağlılık itibariyledir.
Sayfa 53
