İnsanları unuttu, insanlar da onu unuttu..
Sayfa 24 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Aşağıdaki cümle Süleyman Soylu’ya aittir :))
"Tayyip Erdoğan padişah olmak istiyor, Akp hükümetine zıkkımın kökünü göstereceğiz, paçalarından yolsuzluk akıyor, bayramları bile millete zehir ettiler, insanlar gülmeyi unuttu, Tayyip Erdoğan'ın altı ayda hurdasını çıkarırım"
Sayfa 71 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okudu
İnsanın oğlu sustu.
İnsan olmak için her şeyi unuttu.
Berbat bir gündü.
Tanrı bu sabah uyanmamış olmalıydı.
Onlar;
Tanrı tanımaz şehirlerin,
Sayfa 172 - Halit BOZTEPEKitabı okudu
En son böyle güvendiğim insanlar verdikleri sözleri bile unuttu.
“Bana güvenin gerçekten o kadar mı az? “
“Hayır,ondan değil, kuşku duymadım. Hem bu dünyada senin sözünden daha güvenilir ne var ki?”
Ama insanlar, yaşanan bütün felaketler gibi bu olayı da çabuk unuttu.
❝İnsanlar bu gerçeği unuttu ama sen bu gerçeği unutmamalısın. Evcilleştirdiğin her şeyden sonsuza kadar sorumlusun.❞
Sayfa 77 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
Ama insanlar, yaşanan bütün felaketler gibi bu olayı da çabuk unuttu
İNSANLAR,O SENİN BİLDİĞİN İNSANLAR DEĞİL,
İNSANLAR,İNSANLIĞINI UNUTTU TARANCI.
‘‘Bir zamanlar bir adam ile kadın vardı. İkisi birbirini çok sevmesine rağmen ailesi kavuşmalarına izin vermiyordu. Beraber kaçarak evlendiler. Parasızlık, işsizlik ve türlü sorunla mücadele ettiler. El ele verip her şeyin üstesinden gelmeyi başardılar. Bir çocukları oldu, adını ‘‘Umut’’ koydular. Çocuk 16 yaşına geldi. Adam ve kadın boşandı.’’ Aysel tepkisizdir, Burak konuşmaya devam eder. ‘‘Bir zamanlar hapishanede bir mahkûm vardı, 40 yaşında cinayet sebebiyle hapse girdi. İlk ay bütün aile fertleri onu ziyarete geldiler. Zamanla önce uzak akrabaları, sonra en yakınları ve hatta kardeşleri bile ziyarete gelmeyi bıraktılar. Eşi onu terk etti, çocukları da unuttu. Fakat annesi tam 20 yıl boyunca onu ziyarete gelmeye devam etti. Sonunda anne yüksek tansiyon sebebiyle vefat etti. Adamın bir daha tek bir ziyaretçisi olmadı. Hapiste işlediği bir cinayet yüzünden müebbet hücre cezasına çarptırıldı. 12 yıl boyunca yalnız başına hücrede yaşadı ve öldü. (Soluklanır) Sanırım evrenin bir kuralı var. Kütle çekim gibi, izafiyet gibi bir kural… Bu öyle bir kural olmalı ki tanrı bile bu kurala dokunmuyor: Gereksiz acı… Bazı insanlar sert ve adil olmayan hikâyelerin içinde yaşıyorlar. Dört yaşında tepesine roket düşen çocuk ya da kendini korumak için eli silahlı bir pisliği öldüren hemşire, hiçbir şeyden haberi olmayıp zehirli gaz soluyan bir Orta Doğu vatandaşı ya da gündüz vakti sokak ortasında çete çatışmasının ortasına denk gelen bir Amerikalı…
Sanki rüzgâr esmeyi, yağmur yağmayı unuttu.
Demeye dilim varmıyor ama, insanlar da birbirlerini unuttular.
Sayfa 45 - Pdf
