İnsanlarımız, bazı madenler gibi çabuk ısınır ve çabuk soğurlar..
İnsanlarımız eskiden ne mutluydu.
Ne çok severler çöpçatanlık yapmayı bizim insanlarımız..
Sayfa 56 - Kırmızı Kedi Yayınevi, 7.Basım, NE MUTLU TÜRK ÜM DİYENE!Kitabı okuyor
" İnsanlarımız uzak ülkelere göçtü geçim derdinden, galiba çiçeklerimiz de öyle. "
Sayfa 20Kitabı okuyor
Unutma ki
İnsanlarımız gibi aşkımız da
Kazılarla bulacak kendi güneşini...
"Kızım, insanlarımız dinini bırakmaya ne de hevesli imiş, sanki Atatürk laiklik deyince onlara dininizi bırakın dedi "
"İnsanlarımız iyi insanlar.İyi yürekli halk bizim halkımız.Tanrıya dua edin de günün birinde iyi yüreklilerin tümü yoksul olmasın."
İnsanlarımız, bazı madenler gibi çabuk ısınır ve çabuk soğurlar.
Sayfa 21Kitabı okudu
Bir başka nokta daha: öyle bir yarım kalmışlığımız var ki, bizim dramımız, trajedimiz, akıl almaz bir biçimde gelişiyor. Ayrıca bir trajedinin içinde olduğumuzun farkında bile değiliz. Çok güzel yaşayıp gittiğimizi sanıyoruz. İktidardaki adamlar da, bu sanıyı bütün millet adına dile getiriyorlar. Birkaç aydın dışında bunu anlayan yok gibi. İnsanlarımız, bu kötü yaşantıyı dile getirmenin "muhalefet yapmak" olduğunu sanıyorlar. Yapanlar bile muhalefet yaptıklarını sanıyorlar bir bakıma. Aslında bir yanlış anlama olduğu halde, anlaşıp gidiyorlar.
Sayfa 24Kitabı okuyor
İnsanlarımız, bu kötü yaşantıyı dile getirmenin "muhalefet yapmak" olduğunu sanıyorlar. Yapanlar bile muhalefet yaptıklarını sanıyorlar bir bakıma. Aslında bir yanlış anlama olduğu halde, anlaşıp gidiyorlar.
Sayfa 26Kitabı okuyor
...insanlarımız düşüncelerini anlatabilse de duygularını anlatamıyor.
“Ah insanlarımız. Ah küçük hesaplarımız. Ah dün akşam ne yediğini unutanlarımız.”
İnsanlarımız, bazı madenler gibi çabuk ısınır ve çabuk soğurlar…
"Yere bambu bir mızrak düşmüştü. Tekmeleyince tangırdayarak içi boş bir ses çıkardı.Mızrağı elime alıp havaya kaldırdığımda gözyaşlarına boğuldum.Bambu mızraklara karşın atom bombası! Ah,bambu mızraklara karşı atom bombası! Trajikomik! Bu savaş değil. Savaş bu değil. İnsanlarımız sırf öldürülsünler diye vatan topraklarında sıraya diziliyordu. Bu ortadaydı..."
Sayfa 60 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Sizce tanıdık değil mi ?
Kurumuş nehirler de böyledir, uzun süre susuz olsalar da, "nehir" diye anılmaktadırlar.
Bizim "kuru" insanlarımız da bu nehirlere benzerler.
Bizimkiler Tanrısız, dinsiz, onlara ihtiyaç duymayan insanlardır.
En hayret edilecek konu ise yüzlerce mabedin varlığıdır.
Ayrıca, yenileri inşa ediliyor.
Bu kiliselerde binlerce papaz görev yapıyor, her bayramda ayinler icra ediliyor. İnsanlar vaftiz ediliyor, nikahlanıyor, Tanrı'ya dualar ediliyor.
Fakat bunların hepsi boşuna yapılıyor.
Yaşlı kadınlar dışında kiliselere hemen hemen kimse gitmiyor.
Kilise ayinlerine herhangi bir önem verilmiyor, papazlar politikayla uğraşıyor. Sık sık ellerinde silah, parti propagandası yapıyorlar.
Bazıları ticaret yapıyor, hızar atölyeleri, tuğla fabrikaları var.
Birçok din adamı ise kendi ürettiği yüzlerce ve binlerce fıçı birayı ve arpa votkasını halka satmakla meşgul.
Kimse de buna şaşırmıyor.
İnsanlar, din adamlarının hangi yoldan gitmeleri gerektiğini unutmuş gibiler. Papazların temel görevinin halkın din ve maneviyat ışığında terbiye edilmesi, inananların kalbinin ve vicdanının yüce duygularla aydınlatılması olduğunu kimse hatırlamıyor....
