“...
Elbette umutsuzluğa düşerim bazen
Elbette umutluyum her zaman
Neden yazılır bir şiir
Neden okunur bunca yazı
Çünkü nasıl aşılabilir başkaca
İnsanın karmaşıklığı. “
youtu.be/gaYJa-96NSw
Zaman düşer ellerimden yere
Oradan tahta boşa
Saatler çalışır izinsiz
Hep bir sonraya
Resimler sararır güneşsizlikten
Duygular değişir
Dostlar dağılır dört bir yana
Kendi yollarına
...
youtu.be/sfQeeFNzkE8
Bir karga bir kediyi öldüresiye bir oyuna davet ediyordu.
Hep böyle mi bu?
Bir şeyden kaçıyorum bir şeyden, kendimi bulamıyorum dönüp gelip kendime yerleşemiyorum, kendimi bir yer edinemiyorum, kendime bir yer...
Kafatasımın içini, bir küçük huzur adına
aynalarla kaplattım, ölü ben'im kendini izlesin her yandan, o tuhaf sır içinden!
Paniğini kukla yapmış hasta bir çocuğum ben.
Oyuncağı panik olan sayın yalnızlık kendi kendine nasıl da eğlenir.
Niye izin vermiyorsun yoluna kuş konmasına
niye izin vermiyorum yoluma kuş konmasına
niye kimseler izin vermez yollarıma kuş konmasına?
"Öyle güzelsin ki kuş koysunlar yoluna" bir çocuk demiş.
youtu.be/9pYw9W2QyMs
Deli gibi eserdi kavak yellerin
Yıkanır derininde serin, mavi bir suyun
Göğsünde o bahçe bin bir renkle ne güzel açar
Bir sonsuz alem bir çiçeğin adına sığar
Bunu kitaplar yazmaz, en zor cevapsız sorudur
Eksik kalır ömrüm dediğin, insan insanın boşluğudur
Bunu kitaplar yazmaz, belki hüznünden okunur
Dolduramaz hiçbir şey yerini, insan insanın boşluğudur
Seneler geçer, değişir halin huyun
Yarım kalmış bir ateş bir bakışla tutuşur sonra
Bakarsın hayat nefes nefes yeniden başlar
O kuru kör pınar o bakışla dökülür taşar.
youtu.be/FPcvX48RTfk
Acılarla ve Sorularla, Metin Altıok
İşte yine kapıldım o can sıkıntısına;
İçimde bir tozlu sarnıç boşluğu,
Gitmekle kalmak arasında karasız
Yürüdüm kederle dağlara doğru.