Lord Byron. (Türk işgalciler?)
Lord Byron (1788-1824) Yunanların Türk işgalcilere karşı yürüttüğü bağımsızlık mücadelesini desteklemek için gönüllü olduktan sonra Missolonghi'de öldü. 36 yaşındaydı. Byron ne uğruna ölmüştü? Bir "dava" uğruna: "Özgürlük" için. Hayatını ülkesine hizmet ederken kaybetmedi. İngiltere, Byron'ın gözünde ne yazık ki özgür değildi. Amerikalılar 1776'da Bağımsızlık Bildirgesini ilan ederken, Parisliler 1789'da Bastille'e karşı ayaklanırken ve Yunanlar 1824'te bağımsızlık mücadelesi verirken
"özgürlük" istiyordu. Byron da hayatını bu uğurda kaybetti.
Byron, Sidney gibi "Ingiltere" için ölmedi. En uzun ve en iyi şiiri "Don Juan"da ifade ettiği cinsel özgürlük hakkındaki fikirleri ülkesinde skandal bulduğu için sürgüne gönderilmişti.
Sayfa 136Kitabı okudu
John Foxe'nin anlattığına göre, "Üstat Tyndale'e onu savunmak için bir avukat önerilmişti. Kendini ana dilinde savunacağını söyleyerek bu öneriyi geri çevirdi. Tyndale'i tutsak edenlerden bazıları, onunla sohbet ettikten ve onu dua ederken dinledikten sonra "iyi bir Hıristiyan olduğuna" kanaat getirmişti.
Sayfa 76Kitabı okudu
Kral James İncili'nin İngilizce yayımlanmasının arkasında esasen siyaset vardır. James, Protestan inanca Roma'nın Latince İncilinden ve dini ibadetinden tamamen farklı bir metin sağlayarak İngiltere'yi Roma Katolik Kilisesinin etkisinden kurtaran Reform hareketini pekiştirmek istemişti. Bu, Papa'dan bağımsızlığını ilan ederken ülkeye istikrar da kazandıracaktır. "İngiliz" İncili olarak İngiltere'nin ortaya çıkarabileceği en iyi İngilizceyle yazılacaktır
Sayfa 74Kitabı okudu
Ülkemizin insanları daha yaşamanın acemisidir. Onlara insan gibi yaşaması öğretilmemiştir henüz. Nasıl yaşamak gerektiği de sezdirmeden öğretilebilir onlara. Hayatın yaşamaya değer olduğu öğretilebilir. Güzel sanatların da, edebiyatın da 'büyük ve güzel şeylerin' de var olduğunu öğrenmeli insanlarımız.
Sayfa 55 - iletişimKitabı okudu
“Dogmalardan ve temeli benden önce atılmış olan hiçbir şeyden kaçmıyorum. Sadece derime yapışamadıklarını söylüyorum. Bu, benim doğam. Kaygan derili bir insan olarak hiçbir şey tarafından tutulamam. Tutulmam için üzerime, derimin kayganlığını yok eden kavramlar sürmeliyim. Bunların ilki de ailedir. Aileye bulanmış her insan, bir gün devlet ve Tanrı’yla yaşamak zorunda kalır. Aile bazen çekirdek, bazen de ilkel bir kabile olur, ancak sonuç değişmez. İnsan, kötülüğünden korktuğu için kendini cezalandıran bir yaratıktır. Bu gerçeğin ilan edilmesi ve insanlığın kendisiyle yüzleşmesi gerekmektedir.”
