Sabitlenmiş gönderi
“Yalnızlık, cenneti andıran bu çevrede benim kolayca ürperen yüreğim için tatlı bir deva.”
Neylesem bu benim iç kavgalarımla?
Pişmanlığım, kendime düşmanlığımla?
Sen bağışlasan da ben yerim kendimi:
Neylesem bu yüzkaram, bu utancımla?
Okur Takip Önerileri
“Öncelikle, okunacak yığınla şey ve insana nefes aldıran temiz havadan içime çekmem gereken sağlık sıhhat vardı.”
Yargını kendine saklamak, çok büyük bir umut meselesidir.
“Birisini eleştirmeye kalkıştığında şu dünyada her insanın senin sahip bulunduğun ayrıcalıklara sahip olmadığını hiç aklından çıkarma.”
“Herkes ölecek er geç. Ölmeye hepimiz katlanabiliyoruz, bizim asıl katlanamadığımız şey yaşamak.”
“Beni sevdiğini söylüyorsun. Ama bana bunu yapıyor, kendini sonsuza dek benden yoksun ediyorsun.”
Hep huzuru özledim, ama bundan böyle huzur nedir bilemeyeceğim.
Sevgi, karşısındakini anlama isteğiydi. Ne var ki, insan, karşısındakini anlamaya anlamaya, bu istekte yok oluyordu; ya da bu acı veren sevecenliğe, bağlılığa, acıma duygusuna dönüşüyordu.
Gövdeme sinmiş bir koku gibi, nereye gitsem
acıyı da yanımda götürüyorum.