Evindeki boş vita tenekesini bile atmaz, memleketini satarlar, gıkı bile çıkmaz...:))
Sayfa 173 - doğan kitapKitabı okudu
Memleketin başının beladan kurtulmamasının, demokrasinin zırt pırt kesintiye uğramasının tek sebebi var... Gelene ağam, gidene paşam diyen, bu ikiyüzlülük.
Sayfa 164 - doğan kitapKitabı okudu
Adalet...
Bu iş en büyük adalet sarayını yapmakla, yani binayla filan olsaydı, yargıtay başkanı müteahhit olurdu.
Sayfa 139 - doğan kitapKitabı okudu
Soy sop filan değildir önemli. Milleti kimin soy'duğudur.
Sayfa 137 - doğan kitapKitabı okudu
Hiç tanımadığın halde " Inşaallah kurtulmuşlardır " diye mırıl mırıl dua ettiğin insanların, hangi partiye oy verdiğinin bir önemi var mı?
Sayfa 134 - doğan kitapKitabı okudu
Hep başımıza bi felaket geldiğinde mi "tek yürek" olduğumuzu hatırlayacağız?
Sayfa 134 - doğan kitapKitabı okudu
KİMİNE GÖRE GEÇMİŞ BİR 5 NİSAN KLASİĞİ
Bir ‘5 Nisan Avukatlar Günü’ nü daha geride bıraktık. Kıdemlisinden mesleğe taze başlayanına; ‘patron’ avukatından ‘işçi’ avukatına, stajyerine kadar birçok meslektaş tarafından şanlı şöhretli cümlelerle anıldı mesleğimiz. Anıldı diyorum, çünkü ben bu ülkede anıldığı- aslında olması gerektiği- gibi yaşatılamadığı için bir anma töreni gibi
İstanbul ve Sultan Fatih'e Dair..! ( Günün Anlam ve Önemine Binaen )..!
İstanbul Kelimesi Hakkında..!
İstanbul kelimesi de Türkçe olmayıp Rumca "şehre doğru, şehre" anlamına gelen "is-tin-polis"ten galattır. Bu bakımdan bu gibi hususlarda lüzumsuz hassasiyet göstermenin anlamlı olmadığı kanaatindeyim.
İstanbul'un Fethine Doğu ve Batı'dan Bakış..!
Bütün bu gelişmelerin temel noktasında yer alan
Babaları Demirelci olan çocukların en büyük kozları şöyleydi:
"Demirel, adı üstünde demir el! Peki Ecevit ne?" Tıkandığımız nokta işte buydu! Abim Ahmet, Ecevit'in aynı zamanda şair olduğunu, ana dili gibi ingilizce bildiğini falan söylerdi ama yetmezdi:
"Demirel, demir el, Ecevit ne?" Bu olumsuz duruma karşın, Kıbrıs Barış Harekâtı, tartışmalarda bize önemli puanlar kazandırdı. Ecevit gitmiş, Kıbrıs'ı kurtarmıştı. Babaları Demirelci çocuklar arasında en acarı olan Önder, hemen karşılık buldu:
"Kıbrıs'ı Ecevit değil, Mehmetçik kurtardı!" Abim:
"Kurtuluş Savaşı'nda da Mehmetçik vardı fakat savaşı yöneten Atatürk'tü" dedi.
Önder "Ama Atatürk zaten askerdi" dedi, geyik sürdü gitti, ta ki konuşmaktan sıkılıp Japon kale maç' başlayana kadar.
(Bu arada, Kıbrıs Savaşı sırasında, babama "Türk askerleri koşarken 'Allah Allah, Allah' diye bağırıyorlar, peki Rum askerleri nasıl bağırıyorlar?" diye sordum, "Yallah Yallah!" deyip beni yedi!
Tıpkı yıllar sonra, kızkardeşim Funda'yı "isim-şehir" oynarlarken "Jeyik" diye bir hayvanın olduğuna inandırıp 20 puan aldığı gibi!)
