Normalde safi aşk konulu romanları pek sevmem. Bu kitabın da aşk konulu olduğunu bilmeme rağmen çerez niyetine alıp okumak istedim. Kitabın asıl önemli karakteri Heatclif. Kendisi çok küçükken evlat edinilip Uğultulu Tepelere geliyor. Ve orada en yakın arkadaşı, sırdaşı, dostu Catherine oluyor. Catherineye olan bağlılığı ona pahalıya mal oluyor ve onu gaddar, acımasız, hırslı intikam makinesi bir adama dönüştürüyor. Belki de dünyadaki tek arkadaşı, onu seven tek kişi Catherine olmasaydı Heatclif bu kadar değişmez daha durgun, halim selim biri olabilirdi. Bana göre onu bu kadar zalim biri yapan asıl nokta aşk değil yalnızlık... Sizi seven bir tek insanın bile olmadığı bir dünya hayal etsenize! Çok zor değil mi ? Işte kitabın asıl kilit noktası bu bence; sevgisizligin, yalnızlığın, hor görülmüşlüğün bir insanı ne kadar zalim yapabileceğini kitabın her satırında duyumsuyorsunuz. Zavallı Cathy! Ah Cathy bana o kadar benziyorsun ki kitabı okurken en çok sana üzüldüm. Masum Hareton'a yaptıklarından dolayı sana kızsam da kitabın sonunda seni affetmek zorunda kaldım diyebilirim. Velhasıl kelam arkadaşlar, ilginç kurgusu, akıcı dili ve çarpıcı karakterleriyle güzel bir eser kazandırmış Emily Bronte. Özellikle can sıkıntısından bayılacak duruma geldiğiniz bir an olursa hiç düşünmeden alın okuyun ve kendinizi psikopat Heatclif 'le asi Catherine'nin öyküsüne bırakın zamanın nasıl geçtiğini inanın anlamayacaksınız.
