fotograf
bazen eski bir fotograf karesinde vuku buluyor kalbinin en derinlerindeki ozlemler
uzun uzun, icli icli bakakaliyor insan
caresizce ve takatsizce bakakaliyor
eski guzellikleri goruyor, eskiden guzel gelmeyen
birini sevmek eskisi gibi sevilmezya hani bazen
bazen sadece seversin atesin buzu sevdigi gibi
ucup giden buharlarsa benligindir aslinda
hani ben yine de varim derdinya eskiden
sevdik kardesim ne var cozulmeyecek derdinya hani
onlar aklina geliyo iste, aslinda sevmek her seye cozum degilmis derken
o fotografa bakarken icleniyosun ama kimseye soyleyemedigin sessiz bir ciglik misali
kendinden dahi utaniyosun aklina geldikce
derin etinden zorla kopariliyor gibi hissettiriyo bu utanc sana
yine de asamiyorsun kendini, zihnini
ne kadar ugrasirsan ugras sagir birine bagiriyor misali kaliyosun
alfaben onunla basliyor sonunla bitiyor her daim
oguzhan