Zerdüşt, otuz yaşına geldiğinde yurdunu ve yurdunun denizini terk edip dağlara çıktı. Orada ruhunun ve yalnızlığının tadını çıkardı ve on yıl boyunca bundan hiç bıkmadı. Ama en sonunda gönlünde bir değişim meydana geldi ve bir sabah tan vakti kalkıp güneşin karşısına geçti ve ona şöyle seslendi:
"Ey büyük yıldız! Işıltın olmasaydı, nice olurdu senin mutluluğun! On yıldır burada mağaramın üzerinde yükselirsin: Ben, kartalım ve yılanım olmasaydık, sen ışığından ve yolundan çoktan bıkardın! Ama biz seni her sabah bekledik, senden fazlalığını aldık ve seni bunun için kutsadık! Bak! Ben, gereğinden fazla bal toplamış arı misali, bilgeliğimden usandım; artık uzanan ellere ihtiyacım var. İnsanlar arasındaki bilgeler aptallıklarından, yoksullar da zenginliklerinden sevinç duyana dek çevreme armağanlar vermek, bölüştürmek isterim. Bunu yapabilmek için derinliklere inmeliyim; senin akşamları denizin ardına inerken ve yer altına ışık iletirken yaptığın gibi, ey yüce yıldız! Aralarına inmek istediğim insanların dediği gibi, 'batmalıyım' tıpkı senin gibi! En büyük mutluluğa bile kıskanmadan bakabilen ey sakin göz, o halde kutsa beni! Taşmaya yüz tutmuş kadehi kutsa ki, içindeki su altın aksın ve senin sevincinin parıltısını her yere taşısın!
Bak! Bu kadeh yeniden boşalmak, Zerdüşt de yeniden insan olmak ister!"
İşte böyle başlar Zerdüşt'ün batışı.
Sayfa 15 - Can YayınlarıKitabı okuyor
“Olmak ya da olmamak, işte bütün mesele bu!
Düşüncemizin katlanması mı güzel
Zalim kaderin yumruklarına, oklarına
Yoksa diretip bela denizlerine karşı
Dur, yeter demesi mi?
Ölmek, uyumak sadece!
Düşünün ki uyumakla yalnız
Bitebilir bütün acıları yüreğin,
Çektiği bütün kahırlar insanoğlunun.
Uyumak, ama düş görebilirsin uykuda, o kötü.
Çünkü, o
...zenginlik ve ihtişam mutluluk için yeterli sayılamaz. Nice kıt kanaat yaşayan insan tarafından tanındım ki altına hükmedenlerden daha talihliydiler. Nice insan da tanıdım ki masallardaki kadar zengindiler ama mutsuz öldüler. Zengin olan bahtsızın, talihli olan yoksuldan farkı, her dilediğini yapabilmek yahut büyük bir servet kaybını karşılamaktan başka nedir ki? Gerçi yoksul bunları yapamaz ama talihi onu bu tür ihtiyaçlardan zaten korur, kanaat ettiği müddetçe zengindir, hoş geçimli bir aileye ve görmelere layık çocuklara sahiptir. Hele bir de ömrünü gülümseyerek tamamlayabildiyse; işte "mutlu adam" demeyi hak eden kişi bence odur! Henüz dünyadan hoşnut ayrılmayan bir insan mutluluktan söz ediyorsa aldanıyordur. Çünkü Olymphos'un tanrıları insana mutluluğu bir yem olarak sunar, sonra da çekip alıverir elinden...
Sayfa 41Kitabı okuyor
••• Müfessir Hüseyin Kaşifi şöyle der:
"Tefekkür eden insanlar, her şeye kadir ve her şeyi bilen Allah Teâlâ'nın zayıf bir bal arısını nice hikmetlerle yarattığını bilir.”
• Arı, boyun eğer ve istikametten ayrılmaz.
• Kendisine emanet edilen acı ve tatlı meyveyi yer, geriye tatlı bal verir.
• Öyle bir verâ ve takva sahibidir ki pak ve saf olandan başkasını yemez.
•Öyle itaatkârdır ki asla Hakk'ın fermânından çıkmaz.
• Öyle mekân tutmuştur ki nice fersah uzaklıktaki yerlere gider de kendi vatanına geri döner.
•O kadar temizdir ki pisliklerin üzerine konmaz ve onları yemez.
•Öyle bir sanat sahibidir ki, âlemin cümle mimar ve mühendisleri toplansa onun yaptığı işi yapamazlar.
“İşte böylece, onların yaptığı balda, zahirdeki hastalıklara şifa olduğu gibi hallerini tefekkürde de batıni hastalık olan cehalete şifa vardır.”
Sayfa 70Kitabı okudu
Nice insan yaşayıp öldü bende. Hiçbirini unutmadım. Ama seni hiç unutmadım. Çünkü beni yaşatacağını umdum. Bunu hep bekledim.
Sayfa 12 - AlfaKitabı okudu
Eşitsizliğin Kökeni'nde aynen șöyle söylüyor Rousseau, 'Tarihte ilk kez bir toprak parçasının etrafını çitle çevirip 'Burası benimdir!' diyen ve buna inanacak kadar saf olan insanlar bulabilen ilk insan, uygar toplumun önde gelen kurucusu oldu. O zaman biri çıkıp, çitleri söküp atacak ya da hendeği dolduracak, sonra da
insanlara, 'Sakın dinlemeyin bu sahtekarı. Meyveler herkesindir. Toprak hiç kimsenin değildir. Ve bunu unutursanız mahvolursunuz!' diye haykırsaydı, işte o adam, insan türünü, nice suçlardan, nice savaşlardan, nice cinayetlerden kurtaracaktı...
