Oh, terli alnımı sıyırdım elimle,
Akşamı hesabettim, saatleri böldüm,
Dakikaları saniyeleri ayırdım
Hepsini sevdim,
Alemin zembereğinden azade zaman.
Ayrı saatlerin aynı payları,
Bu sır değil ama taşları döven bekçi,
Nedense bilmiyor bunu,
Benim bildiğim ise bana,
Kimse vakıf olmasın sırrıma.
Bir yere yetişecek bu saniyeler,
Telaşlı da değiller,
Sevmek dedim.
Yoluna ölmek dedi.
Yol dedim.
Alıp başını gitmek dedi.
Gitmek dedim.
Bir Ahh çekip dostlardan ayrılmak dedi.
Dost dedim.
Durdu bana baktı, dost diye mırıldandı.
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
İlk sevgiye benzeyen ilk acı, ilk ayrılık!
Yüreğimin yaktığı
Lozan süresiz bir anlaşmadır. 98 yıl önce bugün Türk milletini yok edecek olan Sevr’e karşı imzalanmıştır!
***
Sevr'den Lozan'a, Lozan'dan Sevr'e, Hedef Amasya
SEVR’DEN LOZAN’A
LOZAN’DAN SEVR’E
HEDEF AMASYA!
O zaman çalıştığımız televizyon kanalında Attila ağabey (İlhan) danışman olarak bulunuyor ve her Salı ve Perşembe öğleden sonra, odası onu
Çizgi
Yürüyorsun camdan bir çizginin üstünde
Aşağıdan yılların şekilsiz çığlıkları
Annesini terk etmiş bir bohem özentisi
Hiç bir zaman istediğin olmadı değil mi?
Bıçak yağmurunda korkmadan tek başına
Hızlı fakat gelişigüzel adımlarla
Aklın tabii ki en son bıraktığın yerde
Gözlerinin arkasında sessiz bir gemi
Kimbilir hangi yüzyıldan, kimbilir adı ne
