Karşısında yaşamaya değer bir şey vardı işte; kazanmak için savaşmaya, mücadele etmeye ve evet, uğruna ölmeye. Kitaplar haklıydı. Dünyada böyle kadınlar da vardı.
Unutmak istiyorum zaman zaman,
Ne yapsam, ne etsem olmuyor,
Kabulleniyorum,
Kabulleniyorum da -gelgelelim-
İçim içimi yiyor…
Nasıl ki, unutamaz insan
Bir kez gerçekten sevdi mi…
…….
Senin anlıyacağın Elâgözlüm şimdiden
Alıştırıyorum kendimi…