Filmlerde Öpüşmek
Bir aktrisin öpücüğü en sinir bozucu olandır.
Gerçekten mi öpüyor yoksa sadece pratik mi yapıyor nasıl bilebiliriz?
Ruth Gordon (1896 – 1985)
O zamanlar yeni yeni ortaya çıkan İtalyan yönetmen
Giuseppe Tornatore’nin 1988’de, filmler ve filmlerin çağdaş dünyayı
şekillendirmedeki önemli rolleri üzerine çektiği Cennet Sineması
(İtalya’da Nuovo Cinema Paradiso) filmi, sinema tarihinin en iç burkucu
sahnelerinden biriyle biter. 1950’lerde küçük bir çocukken, köyündeki
Cinema Paradiso adındaki sinema salonuna gitmeyi seven ve makinist
Alfredo’ya yardım eden başkarakter Totò’ya, Alfredo öldükten sonra
bir paket kalır. Totò küçük köyüne ünlü bir yönetmen olarak döndüğünde
hayatta olanlar arasından kendisini hatırlayabilenler tarafından karşılanır.
Paketi Roma’daki evine döndüğünde açar ve içinde çocukluğundaki nazik
ve iyi niyetli rahip tarafından sansürlenen yasaklı öpüşme sahnelerini bulur.
Bu sahneye Ennio Morricone’nin hüzünlü müziği eşlik eder ve
Alfredo’nun iyiliğini ve Totò’ya olan sevgisini anımsatır.
Böylelikle öpüşmek, neredeyse unutulmuş daha basit ve daha saf
zamanların nostaljik bir simgesine dönüşür.