" İçimde neler olduğunu hissetmiyor musunuz? Anlamıyor musunuz? Konuşmakta bile güçlük çekiyorum. Tarm şuramda... Verin elinizi, tam şuramda bir şey, taş gibi ağır bir şey duruyor, derin bir acı duyuyormuşum gibi. Garip değil mi, acı da, sevinç de insanda aynı etkiyi yapıyor; soluğumuz kesiliyor, İnsanın ağlayası geliyor. Ağlasam belki rahatlarım; tıpkı büyük acılarda olduğu gibi."
Oblomov, Ivan Gonçarov
— Sanırım yaşamaya bile üşeniyorsun.
— Öyleyim sanırım.
— Peki özellikle sevmediğin şey nedir?
— Her şey. Bu aralıksız koşuşturma, sıradan tutkular, açgözlülükler, birbirinden üstün olma arzusu, dedikoduculuk, insanı baştan aşağı süzmeler, ilişkiler.
- İvan Gonçarov / Oblomov
"Oblomov içini çekti:
-Ah! Bu hayat, dedi.
-Nesi varmış bu hayatın?
-İnsana rahat vermiyor. Başını derde sokuyor. Ne olur, şöyle bir yatıp uyuyabilsem. Hiç kalkmadan.."
İvan Gonçarov
Ruh eşim misin acaba Oblomovcum??
"Ama bir günde on yere gitmek! Vah zavallı! Oblomov bunları düşünerek sırt üstü yattı. Onun böyle boş düşünceleri, istekleri olmadığına, yok yere sokaklarda dolaşmadığına, odasında uzanıp insanlık onurunu ve rahatını kaybetmediğine şükrediyordu."
Oblomov
Ivan Gonçarov