"İyi insanlar iktidara gelemez, gelse bile iktidar onu bozar, zalim yapar."
Güldüm.
"Kusura bakmayın ama profesör sizin aklınız Hitler'e takılı kalmış. Her iktidar öldürür ne demek. Şimdi ben, saçma bir şey ama iktidara gelsem öldürür müyüm sizce?"
"Evet!" dedi." Siz bile öldürürsünüz. Çünkü iktidar olmanın başka yolu yok. "
Ona göre, asıl çocuk olan benmişim bu, başlangıçta bir kuşkuymuş, ama giderek tam bir inanç halini almış onda.Benim yalnızca boyum posum, elim yüzüm bir yetişkine benziyormuş; ama gelişme yönünden, ruh, kişilik yönünden, hatta belki akıl yönünden bile, bir çocukmuşum ve altmış yaşına dek de yaşasam,böyle kalacakmışım. Çok güldüm tabii; doğru değildi bu; nasıl çocuk olabilirdim ki ben?Burda gerçek olabilecek tek şey, yetişkinlerle birlikte olmayı sevrnememdi; gerçekten de -ta ne zaman fark etmiştim bunu- büyüklerle birlikte olmayı sevmiyordum.Çünkü yapamıyordum onlarla.Yetişkinler bana ne söylerlerse söylesinler, bana karşı ne kadar iyi olurlarsa olsunlar, bana zor geliyor onlarla birlikte olmak; canım hep dostlarıma gitmek istiyor; ve benim dostlanm, her zaman, yalnızca çocuklardır.
Sayfa 110Kitabı okudu
Metroda giderken etrafı dinlemek âdeti beni bir gün ya öldürecek, ya dövdürecek. Cuma günü Tünel’e ulaşmaya çalışırken metroda (Sebastian, metro yerine “yer altı treni kullanabilirsiniz diyen word programın kafa, göz girişebilirsin yüksek müsaadelerimle) gençler arasında bir yıldız meselesi açıldı. Baktım satışa çıkarılan yıldızlardan
Sayfa 24 - Yitik Ülke YayınlarıKitabı okudu
Milla&Jimmy
Saat altıda Harrison Caddesi’ndeydim, yaşlı kadın yine çaydanlığının başındaydı.
...
Bana bakarken bir an için ikimiz de birbirimizin içinde kaybolduk.
Kim olduğumu merak etti; sadece bir an için.
Sonra yüzünde beliren çarpıcı bir anlayışla gülümsedi.
İnanılmayacak kadar sıcak bir gülümsemesi vardı.
“Geleceğini biliyordum, Jimmy,” dedi.
Sayfa 64 - Martı YayınlarıKitabı okudu
Bir de Çin dansı yapılacak. Beni de Çin dansı yapacakların arasına kattılar. Müzik öğretmenimiz, başka bir okulun müsameresinde Çin dansı yapan çocukları görmüş, pek beğenmiş.
-Zeybek oynasak daha iyi değil mi? dedim.
Müzik öğretmenimiz, her müsamerede zeybek oyunu oynandığını bir de değişiklik olması gerektiğini söyledi.
-Öğretmenim, dedim, acaba Çin’deki bir ilkokul müsameresinde de Çinli çocuklar bizim zeybek oyununu oynuyorlar mı?
-Bilgiçlik taslama! dedi.
Ama Zeybek oynayan Çinli çocuk gözümün önüne gelince güldüm. Bizim Çin dansı yaptığımızı görselerdi, onlar da bize gülerlerdi sanırım.
İki saat sonra kalabalığın içinde,sinemadan bir dar sokağa çıkan sanki başka birisiydi.Düşünüyordu:"Çağımızda geçmiş yüzyılların bilmediği,kısa ömürlü bir yaratık yaşıyor.Sinemadan çıkmış insan.Gördüğü film ona bir şeyler yapmış.Salt çıkarını düşünen kişi değil.İnsanlarla barışık.Onun büyük işler yapacağı umulur.Ama 5-10 dakikada ölüyor.Sokak sinemadan çıkmayanlarla dolu;asık yüzleri,kayıtsızlıkları,sinsi yürüyüşleriyle onu aralarına alıyorlar,eritiyorlar."Saatine baktı:Dört buçuğa beş vardı."Eve gidip okusam."Durağa yürüdü."Bunları kurtarmanın yolunu biliyorum.Kocaman sinemalar yapmalı.Bir gün dünyada yaşayanların tümünü sokmalı buraya.İyi bir film görsünler,sokağa hep birden çıksınlar..."Kafasından geçene güldü.Duraktakiler dönüp baktılar.Kadının biri kaşlarını çattı.Sokakta kendi kendine gülünemeyeceğini bilmeyen yoktu."Ne adamlar be.Güldüysem güldüm,size ne?"Duramadı orda,yürüdü.Eve gitmeyecek.İçindeki 'sinemadan çıkmış kişi'yi öldürdüler.Sağ kalan sıkıntılı,kızgın.
