Benim adım kinyas
Benim adım Kinyas. Gün ağrıyor. Başım ağrıyor. İsmimi kendime ben verdim. Bitmeyen bir öfke ve bitmeyen bir mutsuzluğun ifadesi. Bütün insanlara kızgınım. Yaşadıkları için. Hayattan midem bulanıyor… Ateşle oynarım. Yeterince benzin ve karşımda oturan adamın ceketinin iç cebindeki çakmakla dünyayı yakabilirim. Benim adım Neron. Geceleri, çaldığım
Sayfa 31Kitabı okuyor
"Bunlar bana iyi ki doğdun,diyor."
İyi ki doğdum mu? Elli yaşındayım ben,bu ne neşe?! Ben bir an önce ölüp gideyim diye doktora bile gitmiyorum. Ola ki bir hastalığımı bulurlar ,iyileştirmeye kalkarlar. İçimde bir şey çıksın, o büyüsün, büyüsün,temizlenemeyecek hale gelsin,beni alıp götürsün o küçük şey istiyorum...
Sayfa 117Kitabı okudu
Bir gün bir dostum bana:
'Bir ölüye göre fazla nefes alıyorsun demişti'. Başta yadırgamış, ama sonradan ona hak vermiştim. Yaşamaya büyük bir yeteneğim olduğunu düşünüyorum. Yani nasıl yaşanması gerektiğini çok iyi biliyorum. İyi hayat nasıl geçirilir, çok iyi biliyorum.
Ama ilgimi çekmiyor. Yani yaşamaya büyük bir yeteneğim var ama ilgimi çekmiyor. Durmayacak kadar yorgun ama ölemeyecek kadar hayattayım. Neden böyleyim? Ve neye dönüşeceğim? Sürekli, kendime bundan sonra ne yapacağımı soruyorum. Hep aynı soruyu. Yüz kez. Bin kez. Kendimi defalarca buluyor, defalarca kaybediyorum.
Aynaya bakıp kendimi tanıyamamak, kendi anılarımı sanki başkası yaşamış gibi anlatmak, hiçbir şeyde kayda değer bir varoluş nedeni bulamamak o kadar korkunç ki. Ve bir şey farkettim. Hiç kimseye hiçbir şeyi tam olarak anlatamayacağımı keşfettim. Çünkü benim için ölüm kalım meselesi olan, diğerinin gözünde toz kadardı. Varlığıma nedensizlikten dolayı delirdim ben. Hiçbir varolma nedenini kendime yakıştıramadığımdan.
Gerçekten de bu insanlarla aynı çağda yaşayamıyordum.
Sorarlarsa 'Ne iş yaptın bu dünyada?' diye rahatca verebilirim yanıtını:
Yalnız kaldım. Kalabildim. Altı milyar arasında doğdum. Ve hiçbirine çarpmadan geçebildim aralarından.
Adam haklı :)
İyi ki doğdum mu? Elli yaşındayım ben, bu ne neşe? Ben bir an önce ölüp gideyim diye doktora bile gitmiyorum. Ola ki bir hastalığımı bulurlar, iyileştirmeye kalkarlar. İçimde bir şey çıksın, o büyüsün, büyüsün, temizlenemeyecek hale gelsin, beni alıp götürsün o küçük şey istiyorum. Bunlar bana iyi ki doğdun, diyor.
YEŞİL RENKLİ NAMUS GAZI OPERASI
«Hasan Âli Yücel, bu hikâyeyi oyun olarak yazmamı önermişti. Hikâyemi Yücel'in anısına adıyorum.»
Uvertür
Dünyanın tarihi iki milyar dörtyüz milyon yıllık deniliyor. Benim bitmemiş tarihim, şimdilik elli yıllık. Kelebeğin tarihi bir günlük.
*
Arkeologlar yeraltında yeni bir kent buldular. Bu kentte birçok
- " (...) Ben bir dünyaya doğdum!
Bu dünya, benim rahatlıkla iyi ki dünyaya geldim diyebileceğim ya da kendimi evimde hissedebileceğim bir dünya değildi..."
Çünkü ben yokum. Delirdim. Yetmedi. Delirttim. İğrendirdim. Dünya bendim. Acıyı inceledim üniversitelerde. Üç ayrı okulda, üç yıl. Sonra acıttım akademik kariyerleri ve tabii ki kendiminkini. Ne çalışmak, ne de bir işe yaramak. Hiçbirine inanmadım. Tespihle adam boğdum. Ben doğdum! Oysa güneş batıdaydı. Ben geceye geldim Aya misafir oldum. Bunları söylüyorum çünkü anlatılacak başka bir hikâyem yok. Zaten yazma işlerinde de hiç başarılı olamadım. Ben daha çok. fırça ve boyalarla ilgilenendim. Ve dünyaya bırakabileceğim bir miras yok. Bütün değerleri iyi bir pizzanın üstüne içtim...
Sayfa 28Kitabı okuyacak
Karşındakini yargılamayı bırakırsan ‘bana zarar verdi’ yargısından kurtulursun. ‘Bana zarar verdi’ yargısından kurtulursan zarar dediğin şeyden de kurtulmuş olursun.
İyi de ben güçlü filan değilim ki! Böyle vir vir vir konuştuğuma bakma. İnsan başka çaresi olmayınca öyleymiş gibi yapıyor.”
“Bazen insan, konuştuğu kişi daha ağzını açmadan neler
İyi ki doğdum mu? Elli yaşındayım ben, bu ne neşe? Ben bir an önce ölüp gideyim diye doktora bile gitmiyorum.
1920 yılında, grip Pandemisi sırasında doğdum ve 2020’de koronavirüs Pandemisinde öleceğim. Ben 100 yıl boyunca yaşadım ve bu dünyadan geçtiğimi kanıtlamak için 60 küsür günlüğe ve binlerce mektubun yanı sıra çok iyi bir hafızam var. Pek çok olaya tanıklık ettim ve giderek daha da çok deneyim sahibi oldum, ne var ki dalgınlığımdan ya da çok meşgul olduğumdan bilgeliğe pek fazla erişemedim. Ruhun yeniden beden bulması şayet doğruysa, eksik olan yanlarımı tamamlamak için dünyaya yeniden gelmem gerekir. 
Sayfa 392Kitabı okudu
