"Legolas haklı, dedi Aragorn sakin sakin. "Yaşlı bir adama habersizce, meydan okumadan, bu şekilde vuramayız, ne kadar korku ve kuşku içinde olsak da. izle ve bekle!"
Tam o sırada yaşlı adam adımlarını sıklaştırarak şaşırtıcı bir hızla taş duvarın dibine geldi. Sonra onlar kıpırdamadan durmuş aşağıya bakarken o da aniden yukarı
Sevdiklerimizin değerini bilelim:(
(okumak isteyenler için çok uzun ama duygusal bir metin bırakıyorum buraya -bendenizden-)
(Askerden dönen Necmi'nin annesini kaybetmesi üzerine arkadaşına bunu anlatması)
Necmi başını büküp olayları tek tek anlatmaya başladı. ‘Valla devrem ne sen sor, ne ben söyleyem. Bizimkiler de bilmez ama benim sonum yakındır. Benim Valideyi hatırlar
GECE YARISI KAPIMA KERTENKELE BIRAKAN GİZEMLİ YARATIK
Gecenin bir yarısı, tek odalı odamda yatağımda uzanmış, uyku tutmayan gözlerimle telefonumla dünyadaki gelişmeleri takip ediyordum. Derken kapıdan gelen sesler dikkatimi çekti. Miyavlayan bir kedi sesi. Üstelik tam da kapımın önünde. Kapıyı açtım ve karşıma tanıdık bir sarı renk çıktı: Sarı Dişi! Birkaç günde bir uğrayan, ofisin önünde arada bir
Niye kimseyle muhabbetimiz yok neden bu ıssız adam rolleri
Şöyle bi geriye dönüp bakıyorum ömrümede slm bile vermeyi haram saymam gereken tiplere hayatımız yer verip umut bağlamışız. O kadar pis o kadar rezil zihinlerden medet ummuşuz. Düşünüyorum günahkarız da bu tiplerle bu zihniyetlerle muhattap olacak kadar ne günah işledim acaba kabeyi mi yıktım, kuranı mı değiştirdim. Bilemedim hangi günahın bedeli bu kadar ağır. Kabul ediyorum ne çok iyi bi insanım nede öyle bi alameti harikam yok. Öyle çok iyi insanları da hak etmemişimdir ama gerçekten bu güne kadar ki muhattap olduklarımla da cezalandırılacak kadar kötü değilim. Şimdi kestim herkesten herşeyden umudu. Herkes kendi gibi olanla sınav olsun ama yinede insan selam bile vermeye tenezzül edilmeyeceklere harcadıpı gençliğine üzülüyor. Tek şükrüm aptallığımı ileri götürüp de onlardan biriyle evlilik vs gibi bi geri dönüşü olmayan cehenneme atmamışım kendimi. Züğürt tesellisi de olsa buna da şükür. ilk defa 3, 4 yıldır huzurum var. Pişmanlığımın gölgesinde.
Farz eyle ki mâle oldu vâlî
Gitdi yine gayra kodu mâli
Mecnûn, babasının tek evladıdır. Babada ise "Eğer ben ölürsem malım mülküm kine kalacak?" korkusu vardır. Bu korkuyu, hatta vehmi Mecnûn hissetmiş olmalı ki yukarıdaki beyitle bu korkuyla alay eder ve babasına der ki: "Farz et ki ben senin mallarına yönetici oldum, malının mülkünün vârisi oldum. İyi de ben ölünce o mallar ne olacak, yine başka birilerine kalmayacak mı?" Bu sözler babalarının endişelerinin ne kadar sığ olduğunu gösterir... Gazali diyor ki: "Bir kişi öldüğü zaman arkadakiler (vârisler) 'Acaba ne bıraktı?' derlermiş. Öndekiler ise (sorgu sual melekleri) 'Acaba ne getirdi?' derlermiş.
Sayfa 71Kitabı okuyor
Bilmem ki
Ansak mı anmasak mı
Yeri mi şimdi değil mi
Bir tren yolculuğunda ve her yerde
Her şeyin ya da hiçbir şeyin hiç mi hiç çekilmezliğini
Bir hafta tatilini, bir öğle vaktini, belki bir pazartesini
Saatler iyi...
Adamlar gülüyorlarsa iyi, gülmüyorlarsa gene iyi
Ve bütün yolcuların dalgın, koparıp koparıp bir şeyler yediklerini
Görünüşte kararsız,
Görünüşte üzgün, endişeli,
Görsek mi acaba, görmesek mi
Açıp da kapalı gözlerini arada,
Şöyle bir görünümü tek bir solukta.
Yalandan, inatla içine çekenleri,
Ya da bir köprüden geçerken, bir tünele girerken,
Belirtip yüzlerinde çok görmüşlüğün izlerini
Bir tilki çevikliğiyle, acele
Katarak yolculuğa hiç yoktan bir gizemliliği
Bilmem ki, görmesek mi
Sayfa 15
