İyi (niye) ki doğmuş muydum ben?
Benim en verimli saatlerim bu saatler. Yazayım diyorum içimdekileri ama vazgeçiyorum. Çünkü biliyorum ki içimdekileri yazıya döktükçe daha çok kanayacak içim ve ben bunları döksem de toplayan olmayacak ve bunları toplaması yine bana düşecek... Ben hep ıssız bir çocuk oldum kimse uğramadı, kimse yanımda kalmadı. Bazen bakıyorum da ne şanslı insanlar var diyorum. Beni düşünen benim için düşünen olmadı. Hep hayatım self servis diye tabir edilir ya öyle geçti. Kendi işimi kendim gördüm ve görüyorum. Mesela doğum günlerim bu yaşıma kadar hep sadece kendi kendime kutladım ama iyi ki demedim niye ki dedim...