Albert Camus der ki, “Nefretin ortasında, içimde, yenilmez bir sevgi olduğunu buldum. Gözyaşlarının ortasında, içimde yenilmez bir gülümseme olduğunu buldum. Karmaşanın ortasında, içinde yenilmez bir sakinlik olduğunu buldum. Tüm bunların içinde fark ettim ki kışın ortasında, içimde, yenilmez bir yaz olduğunu buldum. Ve bu beni mutlu ediyor. Çünkü dünya üstüme ne kadar gelirse gelsin, içinde onu gerisin geri yollayan daha güçlü, daha iyi bir şey var demektir.”
Sayfa 28
Albert Camus der ki, “Nefretin ortasında, içimde, yenilmez bir sevgi olduğunu buldum. Gözyaşlarının ortasınsa, içimde yenilmez bir gülümseme olduğunu buldum. Karmaşanın ortasında, içinde yenilmez bir tip sakinlik olduğunu buldum. Tüm bunların içinde fark ettim ki kışın ortasında, içimde, yenilmez bir yaz olduğunu buldum. Ve bu beni mutlu ediyor. Çünkü dünya üstüme ne kadar gelirse gelsin, içinde onu gerisin geri yollayan daha güçlü, daha iyi bir şey var demektir.”
"Beni biraz kurtar.
Beni biraz teselli et.
Düştümse dövüştüm ki düştüm,
Beni biraz kaldır.
Aklım sonbahar da yaprak döken ağaçlar gibi.
Çıplağım,
Beni biraz giydir.
Dev bir ormanda defalarca kez kayboldum, Beni biraz bul.
Biraz dön bana.
Bir kaç yüz yıl dön,
Döner gibi gurbetten, memleketine
Döner gibi yüzünü selam verirken sağ omzundaki meleğe
Döner gibi ölümden, ömrüne...
Biraz iyileştir benim, tedavisi mümkün olmayışımı.
Biraz düzelt,
Biraz dindir ağrılarımı,
Biraz bana bulaştır kendini.
Ağzını bulaştır bana,
Beni biraz öp !
Dişlerimi kanat,
Ruhumu kanat..
Beni biraz kurtar.
Beni biraz öldür,
Damarlarımdan salıncaklar yap...."
Erkekler fabrika çıkışından kendilerinin mükemmel olduklarını düşündükleri için, onlar için gelişmek eksiklik duygusu hissettiriyor.
Kadınlar doğaları gereği her zaman gelişmeye daha yatkın. Bu yüzden en çok onlar araştırıyor, iyi şeyler olduğunda da hem çevreleriyle hem de bizimle paylaşmaya can atıyorlar.
Sineklerden kurtulmak istiyorsanız üzerlerine ilaç sıkmak yetmez, bataklığı kurutmalısınız.