Hiç kuşkusuz her insanda öyle ya da böyle var olan temel bir içgüdü: Doğuştan insanın içinde var olan kendini ölümsüzleştirme arzusu. Her şeyin kaygan olduğu, geçiciliğin gölgelediği, değişime ve dönüşüme mahkum, zamanın karşı konulmaz akışı içinde, milyarlarca molekül arasında bir molekül olan her insan gayriihtiyari (ölümsüzlük içgüdüsü sayesinde), bir kere dünyaya gelmiş olan varlığını unutturmayacak bir iz bırakmak ister. Üretmek ve yaşadığını kanıtlamak, her ikisi de tek ve aynı amaca hizmet eder; insanlığın durmadan büyüyen ağacına en azından küçük bir çentik atabilmek.
Sayfa 6
feylesoflar ona gercegi aramak sevgisini bir turlu verememislerdi; ama sairler butun gencler gibi onu da sarmisti. o da butun gencler gibi sairlerle cosmus, iyi bir insan olmak, calismak, dunyada bir iz birakmak istegi duymus, kalbinin hizli attigi gunlerde o da coskun sozler soylemis, mutlu gozyaslari dokmustu. zekasiyla duygularinin birlestigi zamanlar olmus, uyusukluktan kurtulup var gucuyla yasamak sevdasina kapilmisti.
Sayfa 74Kitabı okudu
Demek ki insan, yaşıyorsa nasıl olsa iz bırakıyor, bir zeytincinin paslanmış tabelasında bile olsa. İlla birilerinin kalbini dağlamanın lüzumu yok iz bırakmak için demek ki.
"Belki de yaralarım iyileşmek değil,iz bırakmak istiyordur."
Sayfa 94Kitabı okudu
Demek ki insan, yaşıyorsa nasıl olsa iz bırakıyor, bir zeytincinin paslanmış tabelasında bile olsa. İlla birilerinin kalbini dağlamanın lüzumu yok iz bırakmak için demek ki.
Sayfa 22 - Can YayınlarıKitabı okudu
