Budur dad u sitad-i dehrden sûd ü ziyan ancak
Hezârân ârzûdan bir peşiman olduğum kaldı
"Dünya alışverişinden kâr ve zarar ancak şudur: binlerce arzudan bana kalan tek şey sadece pişmanlıktır."
-şeyh galib
Sayfa 422
Hani ol gül gülerek geldiği demler şimdi
Ağlarım hatıra geldikçe gülüştüklerimiz
-mâhir
Su Kasidesi
Dôstı ger zehr-i mâr içse olur âb-ı hayat
Hasmı su içse döner elbetde zehr-i mâre su
"Onun dostu, yılan zehri içse abı hayat olur. Fakat, düşmanı su içse o su mutlaka yılan zehrine döner."
Göz gördü gönül sevdi seni ey yüzü mâhım
Kurbanın olam var mı benim bunda günahım
-nahîfî
Sayfa 462
Baharı neyleriz ol gül-izâr-i gonce-femin
Gülüp açılması bin nevbahara değmez mi
-nâili
"Dostlarım! Onun elini öpmek arzusunu gideremeden ölürsem toprağımdan bir testi yapın ve sevgiliye onunla su verin ki hiç olmazsa mezar toprağımdan yapılan testi onun ellerine ve dudaklarına değsin."
-fuzuli
Ecel tutmış elinde bir ulu câm
Ki ol câmın içi dolu serencâm
-Şeyyad Hamza
"Cihân ârâ cihan içindedir arayıbilmezler
O mâhîler ki derya içredir deryayı bilmezler."
Cihanı beziyen (Allah) cihanın içindedir; herkes onu aramayı bilmez. Nitekim, denizdeki balıklar da denizin ne olduğundan haberdar değildir.
-hayali
Sayfa 152
Değildüm ben sana mail sen ettün aklumi zail
Bana ta'neyleyen gâfil seni görgeç utanmaz mı
-fuzûlî
Ne sabra çâre ne terk-i diyâra yer kaldı
Adem vilayetine (yokluk diyarı) şunda bir sefer kaldı
-izzet molla
Sayfa 475
Umduğum oldur ki rûz-i haşr mahrûm olmayam
Çeşme-i vaslın vire ben teşne-i dîdâre su
-fuzuli
"Umduğum şudur: kıyamet gününde yüzünü görmekten mahrum olmıyayım ve buna susamış olduğum için, vuslat çeşmen, susuzluğumu gidersin."
Sayfa 71
Gel gel beru ki savm ü salâtun kazâsı var
Sensüz geçen zamân-i hayâtun kazâsı yoh
Gel, buraya gel! Çünkü orucun ve namazın kazası çok, fakat sensiz yaşanan zamanın kazası kazası yoktur.
(Nesimi)
"Varlığı olmayan bir zerreye aynanın faydası yoktur."
-fuzûlî
Sayfa 136
Baş eğmeziz edaniye dünya-yi dûn içün
Allâhadır tevekkülümüz i'timâdımız
-bâkî
Sayfa 170
Ağyârı sürüp gönlüm evin halvet edindüm
Tâ kim gele ol yâr ana mihmân ola bir gün
-Ahmed-i Dâî
Bir gün o sevgili gelsin de misafir olsun diye, yabancıları çıkarıp gönül evimi bomboş bıraktım.