❝ Ölüm unutulurdu; yaşamak ise mutlak olan şeydi, var olan en sert gerçekti. ❞
Ava’nın abisi Josh bir yıllığına iş için yurt dışına çıkacaktır ve Ava abisi yurt dışında olacağından yalnız kalacaktır. Josh Ava’nın yanlız kalmasını istemediği ve endişe duyduğu için en yakın arkadaşı Alex’ten o yokken Ava’ya göz kulak olmasını ister. Alex başta bu duruma karşı olsa da Josh’un ısrarlarına dayanamaz ve kabul eder.
Ve bir gün Ava çekim yaptığı işinden evine dönerken şiddetli yağan yağmurdan dolayı yolda kalır. Yolda kaldığı için abisini arar ve abisi de Ava’yı alması için Alex’i gönderir.
Ava ve Alex başta birbirinden hoşlanmasa da içten içe birbirlerine karşı bir şeyler hissediyorlar bu süreçte.
Bir anda aynı evde yaşamaya falan başlıyorlar ama ben buralara değinmiyorum. Eğer okursanız zaten görürsünüz.
Kitapta aşırı fazla +18 içerik var yani kitap smut bir kitap. Böyle kitapları sevmeyenler okursa hoşlarına gitmeyebilir.
Çoğu kişi kitabı çok beğenmemiş ama ben okurken heyecanlanmıştım ve hoşuma gitmişti.
❝ İyi bir insan olmaya çalışmıştım. İyi bir evlat, iyi bir sevgili… Ancak ne kadar uğraşırsam uğraşayım, sonunda hep incinmiştim. ❞
&
❝ İnsanların seni sevmesini sağlamak için çabalamana gerek yok, Ava. Sevgi kazanılmaz… Sevgi verilir. ❞
❝ Bazen o mu bana geç kaldı yoksa ben mi ona geç kaldım, anlamıyorum. Sanki benden önce uğrayan kişi, ondaki tüm güzellikleri yok etmiş; bana bir enkaz bırakmış gibiydi. ❞
Gölge adında bir suikastçı bir anda ona gelen telefonla beraber sunulan görevi kabul ediyor ve kitabımız başlıyor. Görevi de Taşıyıcı denilen kızın kalbini almak. Taşıyıcı’nın
Kış Güneşi: Hiç beklemediğin yanlış bir anda çıkıp kendine bağlayıp, kısa bir süre sonra gitmek, yerini bulutlara bırakmak.
“Dedin ki Kış Güneşi aldatıcıdır, yalancıdır, adamı hasta eder. Ama Kış Güneşi Karaca, gözün gözü görmediği bir kar yelinin ortasına doğan umuttur. Yalansa, baharı haber vereceğinden söyler. Aldatıcıysa güç vereceğindendir.”
“Yalan söyledim. Ben ilk olarak, sevdiğim şeylerden vazgeçerim. Ayakta kalmayı böyle öğrendim.”
Öncelikle pek alışılmış bir kitap olduğunu söyleyemem. Gerçekten okuduğumda kendimi kitabın içinde gibi hissetmiştim. Kitap sizi öyle bir içine çekiyor ki sanki olayları siz yaşıyor gibi hissediyorsunuz.
Pek belirgin bir sonu yok. Hafif ucu açık
Biz altı yetişkin. Yaşlarımız yirminin üzerinde.
Biz altı çocuk. Yaşlarımız onun altında.
Biz her ikisiydik.
Onlar benim ilk oyun arkadaşlarımdı, ilk çocukluk hayallerimin mimarları ve ilk gerçek eğlencelerim.
